Miód w niedowładach spastycznych i SM
Neurologia jest działem medycyny klinicznej, który zajmuje się leczeniem chorób układu nerwowego, głównie ośrodkowego (mózgu). Wśród chorób neurologicznych, które próbuje się leczyć miodem, znajdują się między innymi niedowłady spastyczne i stwardnienie rozsiane (SM).
Niedowłady spastyczne (inaczej skurczowe lub porażenia), powstają w wyniku uszkodzenia ośrodków ruchowych w korze mózgowej w wyniku udarów mózgu. Jednym z głównych objawów niedowładu spastycznego jest wzrost napięcia mięśniowego.
Natomiast stwardnienie rozsiane jest zaliczane do postępujących chorób zapalnych ośrodkowego układu nerwowego, niewiadomego pochodzenia, polegające na pojawianiu się rozsianych ognisk demielinizacji (rozmiękczania) w mózgu i rdzeniu kręgowym. Charakterystycznym objawem choroby jest kurczowy niedowład kończyn dolnych.
Interesujące badania kliniczne, nad wpływem miodu na 78 chorych z niedowładami spastycznymi po udarach mózgu i 42 chorych ze stwardnieniem rozsianym, przeprowadził Ludjanskij (1984). Podawał on wymienionym chorym miód wielokwiatowy w ilości 30 g 3 razy dziennie, w godzinę po posiłku, przez 2 miesiące.
W tym czasie chorzy nie otrzymywali żadnych leków i byli poddawani jedynie fizykoterapii ruchowej.
Napięcie mięśni u chorych określano w 5-stopniowej skali Balla, w postaci jednostek. Okazało się, że wśród 68 chorych z niedowładami spastycznymi 37 osób miało napięcie 2 jednostek, 24 – 3 jednostek, a 7 osób – rzędu 4-5 jednostek.
W przypadku chorych ze stwardnieniem rozsianym napięcie mięśni rzędu 3 jednostek stwierdzono u 12 osób, a 4 jednostek u 20 osób. U chorych, którzy nie byli w stanie poruszać się samodzielnie (20 osób) pomiarów napięcia mięśni nie wykonywano.
[...] - Nu poţi citi decât fragmente ale articolelor - Abonament
Jak widać z powyżej przedstawionych wyników badań, długotrwała terapia miodem (3 razy dziennie po 30 g miodu po posiłkach) może być bardzo pomocna w obniżaniu napięcia mięśni u osób cierpiących z powodu niedowładów spastycznych i stwardnienia rozsianego.
Bogdan Kędzia
Instytut Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu
