Michał Piątek

W czasach kurczących się pszczelich pastwisk, coraz to uboższej gamy miejsc, gdzie utrzymać można sporą baterię pszczelich rodzin trzeba zakładać, że kluczem do uzyskania odpowiednio wysokiej rentowności są właśnie wędrówki.

Prawdopodobnie istnieją dziesiątki, jeśli nie setki rozwiązań i typów uli, systemów hodowli. W „Ulu towarowym” starałem się przedstawić te, które są godne polecenia właśnie dla pasiek towarowych, zalety i wady poszczególnych systemów, zagadnienia związane z gospodarką wędrowną oraz obsługą rodzin.

W rej kwestii jest bardzo dużo czynników do przemyślenia. Czasem są to szczegóły, czasem poważne ograniczenia.

„Ul miodu nie nosi” – owszem. Jest on jednak podstawowym narzędziem pracy pszczelarza. Jest zatem szalenie istotne, aby był on pomyślany nie tylko w interesie owadów, ale także ich opiekuna. Wierzę, że ul towarowy to taki, który bardzo wydatnie podnosi efektywność prac pasiecznych.