Część IV. Opieka nad pasieką produkującą odkłady i pakiety

Produkcja pszczół na sprzedaż prowadzi do intensywnego osłabiania utrzymywanych w pasiece rodzin pszczelich. Musi wziąć to pod uwagę każdy pszczelarz zamierzający wytwarzać ten produkt. W efekcie tworzenia pakietów i odkładów może dojść do obniżenia produkcji miodowej rodzin, ich zdrowotności, pogorszenia się kondycji i zwiększenia strat zimowych.

Nie musi się tak jednak stać, gdyż osłabienie rodzin pszczelich we właściwym momencie może być też czynnikiem powodującym wzrost wydajności, jeśli zapobiegnie się przez to nastrojowi rojowemu. Dlatego termin odbierania z rodzin macierzystych pszczół i czerwia musi być właściwie dobrany. Niezbędna jest do tego dobra znajomość biologii pszczół oraz wiedza o aktualnym poziomie rozwoju rodzin w pasiece.

fot.14.

Rodziny nie osłabną w wyniku odebrania części pszczół i czerwia, jeśli wykona się tę operację we właściwym momencie i w rodzinach będących w wysokiej kondycji produkcyjnej. Z reguły, mimo tworzenia wielu odkładów w pasiece, udaje się wyprodukować pewne ilości miodu. W latach o sprzyjającej pogodzie i na dobrych pożytkach produkcja miodu nie musi ustępować tej z tradycyjnie prowadzonej pasieki stacjonarnej.

Warunkiem właściwego rozwoju rodzin jest ciągły pożytek nektarowy i pyłkowy. Rozwój rodzin, z których mają być odbierane pszczoły i czerw, musi być ciągle stymulowany dopływem pokarmu. W rodzinach musi się znajdować kilkukilogramowy zapas miodu i 2-3 plastry z pierzgą.

W żadnym wypadku takim rodzinom nie może zagrażać głód. Jeżeli w pobliżu pasieki nie ma roślin pożytkowych lub z powodu niesprzyjającej pogody pszczoły nie mogą latać, rodziny należy karmić pokarmem cukrowym (syrop, inwert, ciasto) oraz pyłkowym przez dostawianie wcześniej odebranych plastrów zawierających duże ilości pierzgi.

Plastry z pierzgą należy pozyskać od silnych rodzin w czasie występowania wiosennych obfitych pożytków pyłkowych, na przykład mniszka i rzepaku, lub nieco później, z chabrów, facelii, gorczycy, ogórecznika.

Kondycja rodzin zależy przede wszystkim od kondycji tworzących je matek. Dlatego w pasiece (nie tylko zresztą produkującej odkłady, ale każdej) powinny być użytkowane młode matki, nie starsze niż dwuletnie. Linia pszczół utrzymywanych w pasiece musi odpowiadać kierunkowi produkcji.

W celu przyśpieszenia czerwienia rodziny można podkarmiać syropem lub odsklepiać zapasy pozostałe po zimie. Najważniejsza jest jednak właściwa kondycja rodzin przed zimą. Szczególną uwagę trzeba też zwrócić na zdrowotność rodzin, zwłaszcza na poziom porażenia ich przez warrozę, który powinien być monitorowany.

Jeżeli w rodzinie pojawią się roztocze, trzeba je natychmiast zwalczyć.