Pierwsze nowalijki wiosenne wśród roślin pyłkodajnych

Śnieżyczka przebiśnieg

Najwcześniejsza z roślin zakwitających wiosną, gdyż jej kwitnienie często w cieplejszych rejonach Polski można zaobserwować już w lutym. Najczęściej jednak kwitnie i daje spore ilości cennego pyłku dla pszczół na przełomie końca lutego – połowy marca i gdy pogoda sprzyja pszczoły są już po oblocie zimowym, po którym przystępują do oblatywania owej rośliny.

Kwitnie około dziesięciu dni, gdy przedwiośnie jest cieplejsze, w chłodniejszych podrygach wiosny kwitnienie przebiśniegów, a tym samym ich pyłkodajność może wydłużyć się nawet do 16 dni. Pszczoły oblatując śnieżyczkę formują obnóża z pyłku koloru intensywnie pomarańczowego.

Zdecydowanie jedna z cenniejszych roślin pyłkodajnych sprzyjających rozwojowi wiosennemu rodzin pszczelich. W Polsce podlega ochronie gatunkowej.

Krokus wiosenny

Jest rośliną wczesnowiosenną jak sugeruje sama nazwa, wieloletnią, mrozoodporną i bardzo łatwą do rozmnażania z powstających bulw przybyszowych, a tym samym do zwiększania naszym podopiecznym bazy pokarmowej bardzo wczesną wiosną.

Cenną informacją jest to, iż odpowiednio nawożone nawozami na bazie amonu silnie się rozrastają tworząc dużą ilość bulw przybyszowych i w trzecim roku uprawy zachodzi konieczność dzielenia kęp bulwiastych, jakie często wystają już widocznie z ziemi. \

Jest o tyle cenny, iż jego kwitnienie pokrywa się z intensywnym rozwojem wiosennym rodzin pszczelich, gdzie zapotrzebowanie na pierzgę jest bardzo duże a nierzadko zapasy z jesieni poprzedniego roku nie są wystarczające.

Nawet ogromna plantacja krokusów nie jest w stanie dostarczyć na tyle nektaru, by pozyskać z niego miód, za to rodziny pszczele mogą dzięki tej roślinie dojść do znaczącej siły na pierwsze pożytki towarowe, jakimi są w wielu rejonach Polski łany wierzb lub późniejsze rzepaki.

Podbiał pospolity

Bardzo pospolita w Polsce roślina zarastająca ruderowiska, wysypiska śmieci, pasy przydrożne, często również obrzeża zbiorników wodnych. Jest jednym ze zwiastunów wiosny, ponieważ zakwita już początkiem lutego przed rozwojem liści a masowe jego kwitnienie nasila się w końcówce lutego i marca.

Najkorzystniejszym stanowiskiem dla podbiału jest jasne do lekko cienistego o glebie gliniastej, zwięzłej, wilgotnej i, co ważne, o zasadowym odczynie, co daje mu przewagę nad innymi roślinami do rozrostu i znacznego zasiedlania przeróżnych nieużytków, a pszczelarzom ułatwia tym zagospodarowanie ziem, na których trudno rosną inne rośliny z wczesnowiosennie kwitnących.

Podbiał pospolity dostarcza pszczołom również znaczne ilości pyłku, dzięki czemu powinien być w znacznych ilościach nasadzany na wiosennych pastwiskach pożytkowych.

Wczesnowiosenne zabiegi pasieczne

Z rodzinami pszczelimi pracę zaczynamy już w lutym. Podmieniamy wtedy dennice, pobieżnie oceniamy zapasy, jakie jeszcze zostały rodzinom pszczelim. Mamy wtedy też czas na właściwe docieplenie uli i podanie ciasta cukrowo-miodowo-pyłkowego, które wspaniale stymuluje rozwój wiosenny rodzin pszczelich, nawet mimo tego, iż mają jeszcze dość zapasów.

Mając ule o dennicach odejmowanych, niezależnie czy osiatkowanych, czy też pełnych, najlepszą opcją byłaby ich podmiana na inne, nowe przyniesione z pracowni. Mało kto jednak ma do każdego z uli dodatkową dennicę, zwłaszcza, jeśli dopiero co zaczął pszczelarzenie.

Jeśli stosujemy dennice osiatkowane wsuwamy w nie wkładki dennicowe. Wszystko to należy wykonać szybko i sprawnie, by zbytnio nie niepokoić pszczół, które są przecież jeszcze przed pełnym oblotem. Niezależnie od ilości uli najpierw wymieniamy lub oczyszczamy dennice we wszystkich ulach.

W powałce eliminujemy jeden z pajączków (ten nad kłębem lub w jego jak najbliższej odległości) i kładziemy dwukilogramowy gruby na 5-10 cm placek ciasta cukrowo-miodowo-pyłkowego.

Przemysław Grobelny