HISTORIA ZNANA I NIEZNANA

Krakowski „Pszczelarz”, cz. 2.

Organ Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie trwał na posterunku, krzewiąc wiedzę pszczelarską, pomimo niesprzyjających okoliczności: wojny polsko-ukraińskiej a następnie polsko-bolszewickiej, które zdezorganizowały funkcjonowanie periodyków pszczelarskich w Galicji Wschodniej. Jak pokazuje treść „Pszczelarza”, był on w tych niespokojnych czasach doradcą i pomocnikiem stawiającym na pierwszym miejscu dobro czytelników.

Jeden z Zeszytów Biblioteczki Pszczelarza autorstwa Ignacego Schaittera - Jak robię ul amerykański i jak w nim gospodarzę, Kraków 1920 r. fot.© Leszek Kośny

Bogactwo wiedzy autorów

Wśród współpracowników czasopism pszczelarskich coraz częściej pojawiali się autorzy dobrze wykształceni, posiadający tytuły naukowe. Na ten fakt w „Pszczelarzu” zwrócił uwagę jeden z przedstawicieli tej grupy, Ignacy Schaitter, lekarz sądowy posługujący się kryptonimem DIS: Jeszcze nie wygasła ze szczętem generacya tych pszczelarzy, którzy spotykali się z nazwiskami księży: Nizińskiego, Porfirego Bażańskiego, Mikołaja Nazarewicza, Adama Witwickiego, Paszkowskiego, Lubienieckiego i innych.

U nas zamiast księży i nauczycieli pisma pszczelarskie galicyjskie zaczynają zasilać doktorzy… oby z korzyścią dla sprawy! Autor ten podkreślał niebagatelną rolę, jaką w propagowaniu wiedzy pszczelarskiej wśród społeczeństwa spełniają nauczyciele, kler i instruktorzy pszczelarscy.

Dzięki fachowej wiedzy autorów z całego kraju, takich jak dr Kottas, Józef Maurer (znakomity pszczelarz i współpracownik „Pszczelarza”, którego losy zaprowadziły aż do Górnej Austrii), Henryk Tomowicz (porucznik z Warszawy), Leon Błoński (Budy Łańcuckie), Kazimierz Grabowski (kierownik szkoły, Będlewo pod Poznaniem), do czytelników trafiały artykuły przekazujące rzetelną wiedzę z zakresu hodowli matek pszczelich, biologii pszczoły miodnej i jej chorób: O hodowli matek pszczelich; Hodowla pszczół na sprzedaż (referat wygłoszony na Zebraniu Delegatów Tow. Pszcz. w Krakowie); Parthenogenesis czyli dziewicorództwo; W jaki sposób uniknąć przejścia matki do nadstawki; W sprawie zgnilca; Choroba gnilca w powiecie żywieckim.

Rasy pszczół w „Pszczelarzu” opisywał Julian Piwowarski: Pszczoły rasy włoskiej; Pszczoły rasy kaukaskiej; Pszczoły rasy cypryjskiej; Pszczoły krzyżowane.

Fragment Bibliografii polskiej literatury pszczelniczej, zestawionej przez Tadeusza Grochowskiego, opublikowany w nr 6 „Pszczelarza” z 1919 r. fot.© Leszek Kośny

Literatura i wiadomości o niej

Do wyjątkowych zasług Redakcji „Pszczelarza” należy zaliczyć zaangażowanie na polu popularyzacji pszczelarstwa poprzez dostarczanie pszczelarzom fachowej lektury i informowanie o literaturze tego tematu. W nr 6 z 1919 r., Redakcja podała wiadomość: Do dzisiejszego numeru „Pszczelarza” dołączamy tym wszystkim Członkom, którzy w oznaczonym czasie prenumeratę zapłacili 1 egzemplarz broszurki p. t. „Prawo Bartne” jako bezpłatny dodatek.

Broszurka ta będzie stanowiła początek biblioteki „Pszczelarza”, jakiej pragniemy ułatwić każdemu z naszych Członków przez drukowanie od czasu do czasu spraw najaktualniejszych w formie broszury.

Strona tytułowa Zarysu Bibliografji Pszczelniczej Polskiej, autorstwa Tadeusza Grochowskiego. Pozycję tą wydano we Lwowie w 1925 r., staraniem Sekcji Pszczelarskiej Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie, w serii Biblioteki Redakcji „Bartnika Postępowego”. fot.© Leszek Kośny

Funkcje organu

„Pszczelarz” spełniał swoje podstawowe obowiązki organu Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie, kierując przez Redakcję odezwy do członków i informując ich o bieżących uchwałach Wydziału Towarzystwa. Działania, o których komunikowano bardzo często, dotyczyły pozyskania cukru potrzebnego do podkarmiania pszczół.

Niestety w tej kwestii przekazywano gównie złe wiadomości: (…) dotychczas mimo usilnych zabiegów i starań podejmowanych od czerwca, rozlicznych podań i dwukrotnej podróży delegata do Warszawy, cukru nie mamy. Więc zda się nie wina Wydziału, nie jego opieszałość, tylko wynik przejściowych czasów przynoszących bardzo trudne warunki dla życia ekonomicznego kraju, w których chwilowo żyć musimy.

Cukru u naszych pobratymców Czechów kupić nie udało się za gotówkę (…) (nr 12, 1919 r.). Ważnym elementem działalności Towarzystwa Pszczelniczego w Krakowie, o którym informował „Pszczelarz”, były kursy pasiecznictwa.

Wydział Towarzystwa zorganizował i przeprowadził takie zajęcia dla początkujących pszczelarzy w dniach 2-4 lipca 1918 r.

Wydanie drugie dzieła Tadeusza Grochowskiego, Polska Bibliografja Pszczelnicza, Lwów 1931 r., nakładem Małopolskiego Związku Pszczelniczego we Lwowie. fot.© Leszek Kośny

Leszek Kośny
Starszy kustosz Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.