Miód wrzosowy w parze z oscypkiem
Kiedy spojrzymy na mapę zachodniej Polski to zauważymy dużą zieloną plamę ciągnących się kompleksów leśnych. Bory Dolnośląskie stanowią niewielki obszar tych lasów, a same wrzosowiska stanowią ponad 10 000 ha w nadleśnictwach Świętoszków, Przemków, Chocianów, Bolesławiec, Ruszów i Węgliniec.
Bory Dolnośląskie od wieków doceniane były ze względu na walory miodu wrzosowego. Pszczelarze już w 1948 roku zaczęli organizować zbiorowe wyjazdy na wrzosowe pożytki. Do dziś największym zainteresowaniem cieszą się rejony Świętoszowa, Przemkowa i Chocianowa. Poligony w rejonie Świętoszowa zajmuje Wojsko Polskie.
fot. © Jan Baczmański
Nadleśnictwa Przemków i Chocianów przejęły tereny opuszczone przez wojska rosyjskie.
Z uwagi na niepowtarzalny smak i zapach, a także cenione właściwości lecznicze, miód wrzosowy cieszył się zawsze dużym zainteresowaniem. Ze względu na swoje wyjątkowe cechy wynikające z położenia pożytków, miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich został wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych.
Wkrótce rozpoczęto starania o jego rejestrację i możliwość znakowania tzw. Chronionym Oznaczeniem Geograficznym.
16 marca 2004 roku zorganizowano seminarium „Zasady i kryteria wytwarzania produktu regionalnego – Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich”. Program seminarium dotyczył zdefiniowania geograficznego i historycznego Borów Dolnośląskich oraz ich charakterystykę pod względem możliwości pozyskiwania produktu regionalnego.
Nad opracowaniem wniosku o rejestrację Miodu wrzosowego z Borów Dolnośląskich w spisie produktów znakowanych Chronionym Oznaczeniem Geograficznym PGI pracowali: Związki Pszczelarzy Dolnego Śląska, Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu oraz Okręg Dolnośląski Polskiego Klubu Ekologicznego we Wrocławiu.
27 sierpnia 2004 roku przedstawiciel Regionalnego Związku Pszczelarzy we Wrocławiu, Emil Oberski złożył w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie wniosek o rejestrację miodu wrzosowego przed Komisją Europejską.
Wreszcie w 2008 roku, po przejściu weryfikacji, miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich zostaje wpisany do rejestru Chronionych Nazw Pochodzenia i Oznaczeń Geograficznych Unii Europejskiej. Od tej pory jako drugi, po oscypku, miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich może być znakowany symbolem Chronionego Oznaczenia Geograficznego Unii Europejskiej.
Aby pszczelarz mógł obecnie korzystać z takiego oznakowania producent musi przestrzegać określonych metod produkcji miodu wrzosowego. Rodziny pszczele muszą być objęte kontrolą weterynaryjną, a na wyjazd wymagane jest aktualne świadectwo lekarskie pasieki.
Woda podawana pszczołom na wrzosowisku musi być zdatna do picia. Odwirowywanie i konfekcjonowanie miodu może odbywać się tylko w pracowniach dostosowanych do obecnych wymogów weterynaryjnych. Miód podlega badaniom laboratoryjnym a kontrolę jakościową sprawuje Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
Ustawianie pasiek na wrzosowiskach jest możliwe dopiero po zawarciu odpowiedniej umowy z danym nadleśnictwem i we wskazanym miejscu. To tylko niektóre wymogi. Mimo tych obostrzeń i trudności z pozyskiwaniem miodu wrzosowego, chętnych do takich wędrówek jest zawsze bardzo dużo.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Jan Baczmański
tel. (0)71 3494481
<?php $pas='2008nr4str18'; $pasCov='images/stories/Pasieka/2008_4/Pasieka_2008nr04_[30].jpg'; include('./goto/art_footer.php'); ?>
