Pierwsze rośliny pożytkowe
Mając na uwadze szczególnie ważny dla pszczół rozwój wiosenny i chcąc zapewnić swoim podopiecznym jak najlepszy start po zimowli każdy z nas pszczelarzy powinien dążyć do zorganizowania w najbliższej okolicy pasieki jak największej i najcenniejszej bazy roślinnej, na której pszczoły będą miały możliwość wykorzystania nektaru i pyłku tak trudno dostępnego dla nich w tym okresie, a tak ważnego dla ich prawidłowego rozwoju. Poniżej przedstawiam kilka z najistotniejszych roślin, jakie powinniśmy sami wprowadzić do menu wiosennego naszych pszczół.
fot.© Dariusz Małanowski
Śnieżyczka przebiśnieg
Galanthus nivalis
Najwcześniejsza z roślin zakwitających wiosną, gdyż jej kwitnienie często w cieplejszych rejonach Polski można zaobserwować już w lutym. Najczęściej jednak kwitnie i daje spore ilości cennego pyłku dla pszczół na przełomie końca lutego – połowy marca i gdy pogoda sprzyja pszczoły są już po oblocie zimowym, po którym przystępują do oblatywania owej rośliny.
Występuje i rośnie w formie dzikiej w wielu rejonach kraju, gdzie naturalnym jej stanowiskiem są lasy bukowe, grabowe lub dębowe. Sadząc przebiśniegi należy pamiętać, że najdogodniejszym stanowiskiem dla nich byłyby stanowiska lekko półcieniste osłonięte od słońca.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Kwiaty śnieżyczki tworzą zwisający w dół kielich składający się z dwóch okółków płatkowych. Trzy wewnętrzne są śnieżnobiałe i szeroko rozchylają się na boki a trzy wewnętrzne, lekko zielone przylegają ściśle do siebie stanowiąc jakby króciutką rurkę. Kwitnie około dziesięciu dni, gdy przedwiośnie jest cieplejsze, w chłodniejszych podrygach wiosny kwitnienie przebiśniegów a tym samym ich pyłkodajność może wydłużyć się nawet do 16 dni.
Pszczoły oblatując śnieżyczkę formują obnóża z pyłku koloru intensywnie pomarańczowego. Zdecydowanie jedna z cenniejszych roślin pyłkodajnych sprzyjających rozwojowi wiosennemu rodzin pszczelich. W Polsce podlega ochronie gatunkowej.
Krokus wiosenny
Crocus vernus
Jest rośliną wczesnowiosenną jak sugeruje sama nazwa, wieloletnią, mrozoodporną i bardzo łatwą do rozmnażania z powstających bulw przybyszowych, a tym samym do zwiększania naszym podopiecznym pola pokarmowego bardzo wczesną wiosną.
Często pierwsze kwiaty przebijają się przez jeszcze leżącą na ziemi cienką pokrywę śnieżną. Kwiaty kolorystycznie bardzo różne, w zależności od odmiany, gdzie głównymi są różne odcienie fioletu, żółtego, białego oraz coraz częściej występujące różnobarwne.
Naturalnie występuje na górskich łąkach i zboczach o stanowisku lekko półcienistym do słonecznego i takie też byłoby najlepsze do nasadzeń na naszych pastwiskach pszczelich. Podłoże, w jakim doskonale rosną krokusy powinno być przepuszczalne, próchniczne, o lekko kwaśnym odczynie ph.
Cenną informacją jest to, iż odpowiednio nawożone nawozami na bazie amonu silnie się rozrastają tworząc dużą ilość bulw przybyszowych i w trzecim roku uprawy zachodzi konieczność dzielenia kęp bulwiastych, jakie często wystają już widocznie z ziemi.
Bulwy macierzyste jak i młode oddzielone przybyszowe sadzimy do gruntu od września do października, ale w ciepłą jesień można posadzić nawet początkiem listopada. Dorasta do 15 cm wysokości. Krokus wiosenny jest dla pszczół wspaniałym pożytkiem nektarowym i jeszcze cenniejszym pyłkowym.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Rannik zimowy
Eranthis hyemalis
Mało znana i rzadko uprawiana w Polsce roślina dająca pszczołom wczesnowiosenny pożytek pyłkowy. Dorasta do 5-15 cm. Kwiaty kubeczkowate, jaskrawożółte, usytuowane na długich szypułkach, pod kwiatem tworzących okółek trzech dłoniasto podzielonych podsadek kwiatowych. Kwitnie i pyli długo w temp. do 15°C., w temp. powyższych szybko przekwita.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Kwitnie na przełomie lutego i marca. Jest bardzo chętnie oblatywany przez pszczoły.
Wrzosiec krwisty
Erica carnea
Podobnie jak rannik wrzosiec to mało znana i rzadko uprawiana a bardzo cenna dla pszczół wiosenna roślina. Istotne jest to, iż kwitnie od czasami początku lutego nawet do połowy kwietnia i jest chętnie oblatywany przez pszczoły, mimo iż zakwitają też inne rośliny. Dorasta jako krzewinka do 30 cm wysokości. Kwitnie bardzo obficie wytwarzając setki drobnych kwiatów o dzbanuszkowym kształcie.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Podbiał pospolity
Tussilago fanfara
Bardzo pospolita w Polsce roślina zarastająca ruderowiska, śmieciowiska, pasy przydrożne, często również obrzeża zbiorników wodnych. Jest jednym ze zwiastunów wiosny, ponieważ zakwita już początkiem lutego przed rozwojem liści a masowe jego kwitnienie nasila się w końcówce lutego i marca. Tworzy zwarte kępy rozrastając się poprzez podziemne kłącza. Dorasta do dwudziestu centymetrów wysokości.
Kwiaty koszyczkowate, intensywnie żółte, brzegami języczkowate a środkiem rurkowate zamykające się na noc a rankiem znów się otwierające. Po przekwitnięciu koszyczki tworzą kulki puchowe zawierające niełupki z aparatem nośnym – owoce. Prócz wspomnianego rozrastania się kęp rozmnaża się samoczynnie przez rozsiew owoców. Liście wyrastają na długich ogonkach, okrągłosercowate, o nierówno ząbkowanych brzegach dopiero przy przekwitaniu.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Innymi, równie cennymi roślinami, jakie powinny znaleźć się w wiosennej stołówce naszych pszczół są: przylaszczka pospolita, jasnota, ciemiernik, miłek wiosenny, fiołek wonny, miodunka ćma, sasanka zwyczajna oraz lepiężnik.
Przemysław Grobelny
e-mail:
500 106 300
<?php $pas='2014nr1str32'; $pasCov='images/stories/Pasieka/2014_1/Pasieka_2014nr01_[63].jpg'; include('./goto/art_footer.php'); ?>
