Wieści ze świata

Meksyk

Śmierć milionów pszczół pochodzących z pasiek z obszarów La Candelaria spowodowała wielkie spustoszenie w regionie. Bardzo możliwe jest, że za potężne straty odpowiada rolnik przeprowadzający oprysk plantacji papryczek habanero.

Do tej pory zarejestrowano 365 martwych rodzin w 18 pasiekach położonych w promieniu 5 kilometrów od upraw, a to na pewno nie ostateczna liczba osypanych rojów. Tak duże szkody w pasiekach lokalnych pszczelarzy mogą doprowadzić do sytuacji, gdzie wiele meksykańskich gospodarstw domowych straci główne źródło utrzymania.

Według profesorów z Intercultural Maya University of Quintana Roo niezbędne są dalsze badania oraz analiza wpływu zastosowanych na plantacji środków na pająki i owady – takie jak motyle i dzikie pszczoły – a także na wodę gruntową oraz na zdrowie pracowników rolnych, narażonych na kontakt z tymi chemikaliami.

Poszkodowani pszczelarze stracili nie tylko rodziny pszczele, ale także zmuszeni byli spalić ule z ramkami, aby uniknąć rozprzestrzeniania się trującego insektycydu. Laureano Pech Esqiuvel, zajmujący się pszczelarstwem odkąd, jak mówi, „stał się rozumny”, był jednym z pierwszych pszczelarzy, którzy zaalarmowali o masowym ginięciu pszczół w rejonie.

Jego pasieka znajduje się zaledwie 300 metrów od pola papryczek habanero. Według relacji pszczelarza powietrze nad pasieką stało się gęste i wyczuwalny był gnilny zapach. Poszkodowani pszczelarze skupiają się na tym, aby dopilnować, by władze przeprowadziły szczegółowe dochodzenie w sprawie tego, co się stało, tak, aby nigdy więcej taka sytuacja się nie powtórzyła.

Żądają również zadośćuczynienia od właściciela plantacji za szkody wyrządzone ich działalności. Koszt jednego ula w Meksyku to około 1800 pesos (około 100 USD).

Azerbejdżan

Prezes Stowarzyszenia Pszczelarzy Azerbejdżanu, Badraddin Hasratov, poinformował, że projekt renowacji oraz rozwoju pszczelarstwa w wiosce Jojug Marjanli przebiega z powodzeniem. Inicjatywa realizowana jest wspólnie z Turecką Agencją Współpracy i Koordynacji.

W ramach projektu wybrano piętnastu pszczelarzy, dla których przeprowadzono tygodniowe szkolenie i przekazano po dziesięć uli dla każdego. Hasratov zapewnia, że warunki panujące w tym regionie są bardzo korzystne dla rozwoju pszczelarstwa, stąd też w niedalekiej przyszłości, w północno-zachodnich rejonach kraju, planowane jest wdrożenie kolejnego projektu pilotażowego, mającego na celu rozwój pszczelarstwa wśród kobiet.

Projekt realizowany będzie wspólnie z Amerykańską Agencją Rozwoju Międzynarodowego. Wybrano pięć pań, które zostaną przeszkolone i nauczone podstaw pszczelarstwa, po czym otrzymają pod opiekę rodziny pszczele i tysiąc dolarów na rozwój pasiek.

W Azerbejdżanie co roku organizowane są targi pszczelarskie. W tym roku zdecydowano o wprowadzeniu nowych wymagań dla uczestników. Główna zmiana dotyczy ilości miodu, jaką można na wystawie zaprezentować i sprzedać. Wcześniej każdy pszczelarz mógł spieniężyć dowolną liczbę słoików z miodem, natomiast od tego roku jeden pszczelarz może zbyć nie więcej niż 500 kg miodu.

Organizatorzy poprzez nowe regulacje chcą wyrównać szanse dla wszystkich uczestników targów, tak aby nie było dużych dysproporcji w zyskach. Co więcej, pszczelarze, którzy mają mniej niż 20–30 rodzin pszczelich, nie mogą brać udziału w wydarzeniu.

Szkocja

Lasy w Szkocji co roku spryskiwane są pestycydami, obwinianymi za zabijanie pszczół oraz motyli. Przeprowadzone dochodzenie ujawniło powszechne stosowanie przez przemysł leśny środków owadobójczych opartych na nikotynie oraz acetamipridzie.

Wywołało to ogromne poruszenie wśród ekspertów oraz ekologów, obawiających się postępującej degradacji natury. Według Szkockiej Komisji Leśnictwa użyto 196 kilogramów acetamipridu na 711 hektarów lasu. Jednak faktyczna liczba jest zdecydowanie większa, gdyż drzewa traktowane są tą substancją również przed zasadzeniem.

Dowody wskazują, że ilość stosowanego acetamipridu wyniesie kilkaset kilogramów rocznie.

Zostały już podjęte pewne kroki w celu ograniczenia stosowania pestycydów, ale szkoccy ministrowie nadal stoją w obliczu żądań ze strony obrońców przyrody, którzy chcą całkowitego zakazu wykorzytywania tych środków. Przemysł leśny zdecydowanie sprzeciwia się zakazowi, zapewniając, że acetamiprid jest niezbędny do zabicia szeliniaka sosnowego, poważnego szkodnika drzew, zagrażającego szkockiemu biznesowi drzewnemu.

Acetamiprid to związek z grupy neonikotynoidowych substancji chemicznych śmiercionośnych dla owadów.

W kwietniu Unia Europejska wydała zakaz stosowania na wolnym powietrzu wszystkich neonikotynoidów ze względu na dowody wskazujące, że zagrażają one pszczołom i innym zapylaczom. Jednak restrykcje nie obejmowały acetamipridu, który wciąż może być legalnie używany.

W ciągu ostatnich dwóch lat acetamiprid został wprowadzony przez przemysł leśny na szeroką skalę, aby zastąpić inną toksyczną substancję, cypermetrynę. Doktor Chris Connolly, niezależny ekspert do spraw wpływu neonikotynoidów na pszczoły, sugerował, że acetamipryd nie może pozostawać w glebie, gdyż ciągłe narażenie na ten związek jest toksyczne dla owadów.

Przeprowadzone dotąd badania nie wykazały, aby acetamiprid był bezpiecz­ny dla pszczół, ale ze względu, iż brak jest badań nad obecnością tej substancji w pobliskich rzekach oraz innych zbiornikach wodnych, zanim substancja ta zostanie całkowicie zakazana, musi zostać przepro­wadzona dokładna analiza jej wpływu na środowisko.

Zdaniem szkockiego polityka Fergusa Ewinga, całkowity zakaz stosowania acetamipridu byłby niewłaściwy; popiera on rozsądne stosowanie tej substancji chemicznej w miejscach, gdzie jest to konieczne. Ogłosił również, że przeznaczone zostaną środki na badania nad poszukiwaniem alternatywnych sposobów walki z szeliniakiem sosnowym.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"