Jesienne przygotowania
Jednym z najważniejszych zajęć pszczelarza w sezonie jest szereg czynności i zabiegów, które określane są mianem przygotowań jesiennych do zimy. Są one niezwykle ważne, stanowią bowiem podstawę do przeżycia zimy przez rodzinę pszczelą. Na łamach „Pasieki” był już kilkakrotnie ten temat poruszany, jednak warto przypomnieć go początkującym czytelnikom.
Do zadań pszczelarza w czasie jesiennych przygotowań należy:
- nakarmienie pszczół dostateczną ilością pokarmu,
- zwężenie i ułożenie gniazda centralnego,
- likwidacja roztocza Varroa destructor,
- zapewnienie dobrej, czerwiącej matki,
- gruntowny przegląd pasieki, mający na celu dopracować szczegóły i zlokalizować możliwe choroby w ulach,
- ocieplenie gniazda (ja polecam),
- ocena stanu technicznego uli i ostatnie korekty,
- zapewnienie prawidłowej wentylacji w ulach.
Kluczem do przetrwania zimy przez pszczoły jest ich właściwe „zakarmienie”. Wiele autorów książek pszczelarskich podaje, że jedna rodzina pszczela powinna otrzymać minimum 10 kg cukru na zimę.
Pszczelarze jednak twierdzą (również ja), że zawsze trzeba dodać o 3-5 kg więcej na rozwój wiosenny. Pszczoły należy nakarmić najpóźniej do 15 września. Skąd ten termin? Podany syrop cukrowy do podkarmiaczek mają przerobić stare pszczoły, które i tak nie dożyją zimy. Należy więc oszczędzić młode pszczoły zimowe i nie dokarmiać ich po tej dacie. Przerabianie i rozkładanie syropu cukrowego jest jedną z najtrudniejszych i najcięższych czynności w ulu; praca ta dosłownie wykańcza robotnice. Pszczoły wygryzione między 20 lipca a 30 sierpnia to pszczoły, które kwalifikują się w skład kłębu zimowego. Z pszczół robotnic, które wygryzły się z komórek:
- do 26 lipca - zimę przeżyje 39%
- od 27 lipca do 26 sierpnia - zimę przeżyje 82%
- od 27 sierpnia do 7 września - zimę przeżyje 88%
- od 8 września do 18 września - zimę przeżyje 70%
- od 19 września do 27 września - zimę przeżyje 41%
- od 28 września do 8 października - zimę przeżyje 30%
Źródło tabeli: http://pasieka.wroclaw.pl/porady.htm
Zdzisław Gliński i Jerzy Rzedzicki, autorzy książki pt. „Choroby pszczół” (Warszawa 1983 PWN) podają, że robotnice w okresie zimowania żyją 5-8 miesięcy.
Podkarmianie należy rozpocząć w sierpniu po ostatnim miodobraniu – im wcześniej tym lepiej dla pszczół. W tym miesiącu podkarmiamy pszczoły, aby zrobić złudzenie pożytku i zmobilizować królową do intensywnego czerwienia i wychowu pszczoły zimowej. Nasze podopieczne zużywają zimą od 7 do 15 kg pokarmu. Karmienie pszczół powinno odbywać się po zmroku, tak aby nie spowodować rabunków. Jeśli zauważymy rabunek, należy zwęzić maksymalnie wylot wkładką zwężającą, spryskać walczące pszczoły wodą, nałożyć mokrą płachtę na ul zasłaniając wylot lub szybko wywieźć ule w inne miejsce. Na jesieni pszczoły karmimy syropami gęstymi, np. w stosunku cukru do wody 3:2 oraz 2:1. Często zdarza się, że nasze owady nie pobierają podanego im syropu. Istnieje wtedy ryzyko, że rodzina utraciła matkę. W tym przypadku należy dokonać przeglądu. Gdyby nasze przypuszczenia potwierdziły się, proponuję połączyć rodzinę bezmateczną z inną. Pszczoły mogą nie pobierać także syropu przy zmiennych temperaturach, można je jednak zachęcić i dodać do syropu miodu o intensywnym aromacie, np. gryczanego lub lipowego, (informacja wyczytana na Forum Pasieki Michałów).
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Piotr Nowotnik
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
