Śnieguliczka biała - krzew miododajny
Symphoricarpos, rodzaj męski (Caprifoliaceae) nazwa utworzona przez Dilleniusa, złożona z dwóch greckich słów, tj. symphoros = związany, złożony (razem) zjednoczony i karpos = owoc. Nazwę łacińską zawdzięcza gęsto skupionym owocom. Śnieguliczka należy do rodzaju dwuliściennych z rodziny przewiertniowatych liczący około 15 gatunków, z których 1 rośnie w zachodnich Chinach, natomiast pozostałe w Ameryce Północnej.
fot.© Zofia Kaczmarek
Wszystkie śnieguliczki są krzewami ozdobnymi ze względu na owoce. Ten ekspansywny krzew może rosnąć niemal w każdej glebie, w pełnym słońcu lub w głębokim cieniu pod gęstymi konarami drzew.
Szczególnym atutem tego krzewu są odrosty korzeniowe – rozłogi, dzięki którym łatwo się rozprzestrzenia. Jednak w przypadku braku działań nad utrzymaniem pożądanego kształtu i kontroli ekspansywności dziczeje, przez co zwarto zarasta powierzchnie, z których z czasem śnieguliczkę jest bardzo trudno wytępić.
Krzew ten najczęściej uprawiany jest w parkach, na skwerach i w ogródkach przydomowych. Nadaje się również na żywopłoty - dobrze znosi cięcie, przez co intensywnie zagęszcza się w koronie krzewu. W naszym klimacie śnieguliczka jest odporna na mróz, suszę i zanieczyszczenia powietrza.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Śnieguliczka biała to krzew z cienkimi pędami, który osiąga wysokość od 1,5 do 2,0 m z wyprostowanymi gałązkami, zwykle nieco omszonymi. Kora na gałązkach cienka, szara, łuszcząca się podłużnie. Pąki drobne, okryte dwiema łuskami. Liście ułożone nakrzyżlegle, całobrzegie, na długich pędach często klapowane.
Kwiaty są obupłciowe, drobne, różowe lub zielonkawoczerwone zebrane w nieduże grona. Korona zrosłopłatkowa, o pięciu, prawie jednakowych łatkach, wewnątrz owłosiona, beczułkowata, na spodniej stronie nieco rozdęta i w tym miejscu wysłana tkanką wydzielniczą nektarnika.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Po przekwitnięciu akacji, śnieguliczka jest jednak świetnym uzupełnieniem dziury popożytkowej dając umiarkowany i stały w ciągu dnia dopływ nektaru. Dzięki temu efektywnie minimalizuje rabunki i uzłośliwianie się pszczół po odebraniu im miodu akacjowego. Pszczoły niewątpliwie zainteresują się tym krzewem w rejonach, gdzie robinia akacjowa nie występuje.
Wydajność miodowa zwarcie rosnących i silnie rozkrzewionych szpalerów lub zarośli w zasięgu lotu do 800 m od pasieki wynosi 90-120 kg/ha, natomiast wydajność pyłkowa 2-8 kg/ha.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Owoce śnieguliczki stanowią pokarm dla ptaków, zwłaszcza dla drozdów. Mogą być przedmiotem zabaw dzieci i należy podkreślić, iż posiadają właściwości trujące i nie nadają się do jedzenia przez ludzi. Po ich spożyciu mogą wystąpić takie dolegliwości jak: zapalenie błon śluzowych, nudności, wymioty.
Rzadziej występującą jest śnieguliczka koralowa Symphoricarpos orbiculatus, również pochodząca z Ameryki Północnej. To krzew, który osiąga wysokość do 2 m, z łukowato rozłożonymi gałęziami. Charakteryzuje się żółtawordzawymi drobnymi kwiatami i ciemnoróżowymi owocami o średnicy 4-6 mm.
W porównaniu ze śnieguliczką białą wydaje znacznie mniej odrostów korzeniowych. Śnieguliczka koralowa udaje się w miejscach zacienionych, natomiast nektaruje obficie tylko wówczas, gdy rośnie w pełnym słońcu.
dr inż. Zofia Kaczmarek
Przemysław Grobelny
