Rozdział 4

Klasyfikacja miodów nektarowych – pyłki kwiatowe

W miodach nektarowych znajduje się pyłek roślin, jakimi zostaje zaprószany zbierany przez pszczoły nektar. W miodzie ziarna pyłku pochodzą głównie z gatunków roślin, których nektar zbierają pszczoły. Pyłek roślin w osadach miodowych pozwala na identyfikację odmianową miodu. Oprócz pyłku przewodniego będącego głównym źródłem pożytkowym dla pszczół w danym okresie, w miodzie znajdują się również ziarna pyłku w wyniku wtórnego zaprószenia, o znaczeniu drugorzędnym i trzeciorzędnym oraz marginalnym z punktu oceny odmiany miodu nektarowego.

Obowiązująca Dyrektywa 2014/63/UE potwierdza, że przyczyną obecności pyłku w miodzie są pszczoły. Jednocześnie tłumaczy mechanizm migracji ziaren pyłku do miodu: „ziarna pyłku wpadają do nektaru, który jest zbierany przez pszczoły. W ulu zebrany nektar zawierający ziarna pyłku jest przetwarzany przez pszczoły na miód. Zgodnie z dostępnymi danymi dodatkowy pyłek w miodzie może pochodzić z pyłku na pszczelich włoskach, z pyłku w powietrzu wewnątrz ula oraz z pyłku umieszczonego przez pszczoły w komórkach, który wydostał się na skutek przypadkowego otwarcia tych komórek podczas pozyskiwania miodu przez podmioty działające na rynku spożywczym. Można zatem stwierdzić, że pyłek dostaje się do ula w wyniku działalności pszczół i występuje w miodzie w sposób naturalny, niezależnie od pozyskiwania miodu przez podmioty działające na rynku spożywczym. Ponadto celowe dodawanie pyłku do miodu przez podmioty działające na rynku spożywczym jest zabronione na mocy dyrektywy 2001/110/WE”.

Próbki miodów do analizy pyłkowej przygotowuje się zgodnie ze wskazaniami rozporządzenia MRiRW z 2009 r. [Dz.U. z 2009 r. Nr 17 poz. 94]. Do wykonania mikroskopowej analizy pyłkowej badanych miodów niezbędny jest mikroskop optyczny z powiększeniem minimum 40 × i 100 ×. W celu poznania spektrum pyłkowego w każdym preparacie zliczane jest co najmniej 300 ziaren pyłku. Aby jak najdokładniej zidentyfikować analizowane pyłki, do analizy porównawczej wykorzystuje się preparaty z materiałem odniesienia i dostępne klucze do oznaczania pyłku. Analizowane ziarna pyłków przyporządkowano do możliwie najdokładniejszego taksonu (gatunku, rodzaju, typu budowy lub rodziny). Przeanalizowane próbki miodu klasyfikowane są do odpowiednich odmian w oparciu o przepisy regulujące procentowy udział pyłku przewodniego w nektarowych miodach odmianowych, które zawarte są w obowiązującym Rozporządzeniu MRiRW [Dz.U. z 2009 r. Nr 17 poz. 94] oraz nieobligatoryjnej już Polskiej Normie PN-88/A-77626:1988.

Literatura

1. Bicudo de Almeida-Muradian, L., Barth O.M., Dietemann V., Eyer M., da Silva de Freitas A., Martel A-C., Marcazzan G.L., Marchese C.M., Mucignat-Caretta C., Pascual-Maté A., Reybroeck W., Sancho M.T.; Sattler J.A.G. (2020). 'Standard methods for Apis mellifera honey research', Journal of Apicultural Research, vol. 59, no. 3, 1-62.

2. Paudayal K.N., Gautam I. (2015). SEM Investigation of Pollen Taxa in Honeys from Autochtone Apis cerana in Godavari, Lalitpur District, Nepal. Journal of natural history museum, 26, 29-67.

3. Simeão C.M., Silveira F.A., Sampaio I.B. Bastos E.M. (2015). Pollen analysis of honey and pollen collected by Apis mellifera linnaeus, 1758 (Hymenoptera, Apidae), in a mixed environment of Eucalyptus plantation and native cerrado in Southeastern Brazil. Brazilian journal of biology = Revista brasleira de biologia, 75(4), 821–829.

4. Teper D. (2010). Oferta wdrożeniowa. Ilościowa analiza pyłkowa jako metoda umożliwiająca wykrywanie zafałszowań miodów.

5. Teper D. (2011). Analiza pyłkowa jako podstawowe badanie w ocenie nektarowych miodów odmianowych. Materiały II Lubelskiej Konferencji Pszczelarskiej. Aktualne problemy nowoczesnego pszczelarstwa. Pszczela Wola 2011, 151-158.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"