fbpx

NEWS:

w wydaniu tradycyjnym (papierowym) strona: 0

Pożytek pszczeli od wiosny do jesieni

Wędrując z pszczołami, wykorzystujemy różne rośliny występujące w dużych skupiskach.  Stanowią one bazę pożytkową dla pszczół. Dzięki wędrówce zwiększa się okres wykorzystania pożytków, a wziątek trwa od marca do września, podczas gdy w pasiece stacjonarnej występuje on najczęściej od maja do lipca.

Wszystkie pożytki możemy podzielić na rozwojowe i towarowe, a zależności od pory występowania na wiosenne, letnie i jesienne. Pożytki rozwojowe nie dają bezpośredniej produkcji towarowej, ale przyczyniają się do właściwego wykorzystania kolejnych wziątków bądź przygotowania pszczół do zimowli.


© Mieczysław Janik
Pasieka na pożytku z wierzby, która jest pierwszym po
zimowej przerwie. Traktowany jest on jako rozwojowy

W kolejnych artykułach z cyklu „Pożytek pszczeli od wiosny do jesieni” spróbuję podzielić się z czytelnikami swoimi doświadczeniami w wędrówkach na pożytki. Przybliżę rośliny i omówię ich przydatność dla pszczół oraz sposób efektywnego wykorzystania, tak aby przyniosły pszczelarzowi wymierne korzyści.

Od czego będzie zależeć wykorzystanie pożytków przez pszczoły, a przez to i sukces pszczelarza? Odpowiedź jest prosta. Decydują o tym czynniki przyrodnicze i ludzkie, wśród których możemy wymienić:

  1. Dobre pszczoły.
  2. Obfite pożytki.
  3. Sprzyjająca pogoda.
  4. Umiejętności pszczelarza.


Jednym z najistotniejszych czynników sprzyjających pracy pszczół jest odpowiednia baza pożytkowa, czyli rośliny kwitnące w zasięgu lotu pszczół.

Wierzba jako istotne źródło pyłku i nektaru

Pierwszą przedstawioną w cyklu rośliną będzie wierzba, która odgrywa najważniejszą rolę dla pszczelarza  wczesną wiosną. Występuje ona masowo w wielu rejonach kraju. Należy do licznej grupy drzew, krzewów lub krzewinek, tworząc z nimi rodzinę wierzbowatych. Większość z nich bardzo łatwo się rozmnaża poprzez sadzonki zdrewniałe. Wierzby  również szybko się krzyżują, stąd spotykamy wiele rodzajów mieszańców.  Mogą one rosnąć na wszystkich rodzajach gleb, są też odporne na choroby.

Wierzby kwitną od końca zimy do późnej wiosny, a niektóre gatunki nawet latem. Jest to możliwe dzięki różnorodności odmian. W Polsce rośnie około 30 ich gatunków oraz wiele mieszańców, natomiast na świecie znanych jest około 300 gatunków. Okres kwitnienia roślin trwa od 6 do 8 tygodni. Nie będziemy opisywać wszystkich gatunków, gdyż nie ma takiej potrzeby. Postaramy się jednak wymienić ważniejsze i trochę je przybliżyć właśnie pod kątem przydatności dla pszczół.

Z praktycznego punktu widzenia wierzby możemy podzielić na dwie grupy:

Do grupy pierwszej zaliczymy te, które spotykamy w środowiskach naturalnych, dziko rosnące. Z pszczelarskiego punktu widzenia są one najważniejsze, gdyż najczęściej wykorzystywane jako pastwiska pszczele i jest ich najwięcej.


Pasieka ustawiona nad doliną rzeki będzie wykorzystywać
już od wczesnej wiosny pożytek z wierzby i olchy (w głębi)

W grupie wierzb rosnących naturalnie wyróżnić możemy te, które występują w zespołach zarośli łozowych. Najczęściej spotkać możemy je na podmokłych łąkach, nad brzegami rzek oraz w miejscach po wykopanym torfie. Występują na terenach, które nie są wykorzystywane rolniczo.

Miejsca takie porastają przede wszystkim wierzby krzewiaste, wśród których wymienić możemy wierzbę szarą (łoza) i uszatą (łozina).

W dolinach rzek rosną wierzby charakterystyczne  dla wiklin nadrzecznych, wśród których spotykamy najczęściej wierzbę wiciową i purpurową.

Do zespołu drzew wierzbowych zaliczymy też wierzbę białą i kruchą. Występują one najczęściej na łąkach i nad rzekami.

Drzewa wierzbowe nie są zbyt mile widziane w obejściach, gdyż brudzą nie tylko przez opadające liści, ale także gałęzie. Jako bardzo kruche są one łatwo łamane i strącane przez wiatr. Stąd charakterystyczny, często spotykany, widok wierzb tzw. ogłowionych, z grubym pniem i bez korony, co jest efektem działania zarówno sił natury, jak również człowieka.

Druga grupa to wierzby traktowane jako rośliny uprawne, występujące na specjalnie zakładanych plantacjach. Należą do nich przede wszystkim formy krzewiaste. Podzielić je możemy ze względu na przeznaczenie na następujące grupy:

zablokowane [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów




Mieczysław Janik


 Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"