5.ZAFAŁSZOWANIA
Ze względu na to, że cena wosku pszczelego jest stosunkowo wysoka, dochodzi niekiedy do jego zafałszowania, poprzez dodawanie do niego różnych substancji o podobnej konsystencji [1].
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Przy pewnej wprawie takie próby organoleptyczne jak wygniatanie, rozciąganie, łamliwość, żucie, określanie zapachu i smaku wosku, w niektórych przypadkach pozwalają na wstępne wykrycie większości zafałszowań (nie są to jednak metody wiarygodne, o czym wielokrotnie pisała dr Ewa Waś na łamach czasopisma „Pasieka”, np. w publikacji pt. „Czy istnieją proste metody wykrywania zafałszowań wosku pszczelego” – przyp. red.). Dla przykładu, w razie zafałszowania parafiną lub cerezyną podczas pobierania palcami wosk staje się gładki, błyszczący (cecha obu tych substancji), a podczas wygniatania bieleje (cecha parafiny). Jeśli w czasie wygniatania wosk staje się nadmiernie lepki, a podczas żucia przykleja się do zębów, przy czym równocześnie odczuwa się posmak terpentyny, może to wskazywać na zafałszowanie kalafonią. Ponadto w obecności cerezyny i parafiny na powierzchni bryły wosku pojawia się charakterystyczny obraz (plamy lub pofałdowanie), a w przypadku stearyny wosk staje się kruchy i łamliwy [1, 5–8].
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Substancja |
Ciężar właściwy (g/ml) |
Temperatura topnienia (°C) |
Liczba kwasowa |
Liczba estrowa |
Liczba zmydlania |
Wosk pszczeli |
0,96–0,97 |
62–65 |
18,5–22 |
71–78 |
87–97 |
Cerezyna |
0,91–0,92 |
65–80 |
0 |
0 |
0 |
Parafina |
0,88–0,91 |
45–70 |
0 |
0 |
0 |
Wosk techniczny |
<90 |
35–50 |
0 |
0 |
0 |
Kalafonia |
0,99–1,2 |
135 |
168 |
10 |
178 |
Stearyna |
0,89 |
56 |
204 |
5 |
209 |
Dobrym wskaźnikiem zafałszowania produktu jest także poziom węglowodorów nasyconych o parzystej liczbie atomów węgla. Podczas gdy w próbkach wosku pszczelego oznacza się tylko ich śladowe ilości, to w próbkach wosku zafałszowanego ich liczba jest bardzo wysoka [9].
Literatura:
[1] - Wojtacki M., Produkty pszczele i przetwory miodowe. PRWiL, Warszawa 1988; 148–150.
[2] - Szemietkow M.F., Szapiro D.K., Danusewicz I.K., Produkty pczełowodstwa i zdorowie czełowieka. Wyd. Uradżaj, Minsk 1987; 55–56.
[3] - Kryłow W.W., Agafonow A.W., Kriwcow N.I. i in., Teorija i sriedstwa apiterapii. Wyd. GNU, Moskwa 2007; 232–236.
[4] - Bogdanov S., Beeswax: production, properties, composition and control. Bee Product Science 2009; 12–13.
[5] - Kirjanow J.N., Repnikowa L.W., Opriedielenie kaczestwa i naturalnosti woska. Pczełowodstwo 1995, nr 1, 54–56.
[6] - Korż W.N., Produkty pczełowodstwa; mied i wosk. Wyd. Feniks, Rostow-na-Donu 2013; 244–250.
[7] - Meged A.G., Poliszczuk W.P., Pczełowodstwo. Wyd. Wyszcza Szkoła, Kiew 1990; 201–203.
[8] - Sinjakow A.F., Bolszoj miedowoj leczebnik. Wyd. Aweont, Moskwa 2008; 350–351.
[9] - Waś E., Rybak-Chmielewska H., Szczęsna T. i in., Wstępne badania węglowodorów w wosku techniką chromatografii gazowej z detektorem masowym (GC-MS). Mat. 45 Naukowa Konferencja Pszczelarska, Puławy 2008; 119–120.
