Miododajna rabata w kolorze czerwieni i bieli
Szeroka rabata z krzewów i bylin miododajnych może być w ogrodzie ciekawą alternatywą dla zwykłych jednogatunkowych żywopłotów, które, choć są eleganckie, mogą wydawać się dość monotonne. Oto kilka wskazówek, którymi warto się kierować przy zakładaniu takiej miododajnej rabaty.
Na przedstawionym przykładzie zaprojektowałam narożny fragment ogrodu ze szczegółowym rozmieszczeniem roślin wzdłuż ażurowego ogrodzenia na długości ok. 12 m. Szerokość rabaty to ok. 4 m. W tym pasie nasadzeń znajduje się dość duży hotelik dla owadów – dzikich zapylaczy. Ich wygląd, zachowania, pory aktywności bywają dalece odmienne od tych, które kojarzymy z pszczołą miodną. Dlatego obserwacja mieszkańców hoteliku żerujących między innymi na kwiatach posadzonych przez nas roślin, może być niezwykle ciekawa. Nasadzenia pod ogrodzeniem stanowią „ściany” naszego wnętrza ogrodowego, będąc jednocześnie atrakcyjnym akcentem kolorystycznym w głębi ogrodu. Nasze wnętrze „zamyka” pełne ogrodzenie w formie ceglanego muru z usytuowaną pod nim pergolą jako miejscem odpoczynku. Zarówno zadaszenie, jak i hotelik są pomalowane na ten sam kolor, co sprawia, że wszystkie elementy tzw. małej architektury ogrodowej są spójne wizualnie.
Planowanie takiej aranżacji najlepiej zacząć od wyboru gatunków pod kątem naszych upodobań, wymagań siedliska i wielkości, jakie osiągają rośliny jako dorosłe egzemplarze. Ten ostatni aspekt jest szczególnie ważny, gdyż unikniemy w ten sposób sytuacji, gdy za kilka czy kilkanaście sezonów rośliny zamiast osiągnąć swoje docelowe wielkości, zachowując przy tym swoje charakterystyczne dla gatunku czy odmiany pokroje, zaczną rosnąć w nadmiernym zagęszczeniu, tracić na swojej atrakcyjności i nawzajem się ocieniać. Docelowe rozmiary roślin warto sprawdzać po dokładnej nazwie rodzajowej, gatunkowej i odmianowej w fachowej literaturze albo na zaufanej stronie internetowej, gdyż np. użyta w naszym projekcie odmiana krzewuszki osiąga niewiele ponad 1 m podczas gdy inne odmiany wyrastają na wysokość nawet 3 m. Równie ważne jak wysokości są docelowe szerokości roślin – to one bowiem decydują o tzw. rozstawie nasadzeń. Pamiętajmy, że do osiągnięcia właściwych rozmiarów roślin musimy nieco poczekać, w przypadku bylin – krócej, w przypadku drzew – najdłużej, ale nie należy z tego powodu sadzić roślin w nadmiernym zagęszczeniu.
Podczas zakładania tego typu rabat pamiętajmy, by rozmieszczać rośliny kaskadowo: od najwyższych od strony parkanu, do najniższych od strony trawnika. Rośliny nie zasłaniają się wtedy wzajemnie i każda eksponuje swoje walory na tle innego gatunku.
W przypadku naszej rabaty rośliny zestawiono na zasadzie kontrastu kolorystycznego: rośliny o bordowych liściach oraz kwitnące na czerwono, ciemnoróżowo (krzewuszka cudowna w odmianie ‘Elvera’, pęcherznica kalinolistna w odm. ‘Diabolo’ itd.) z roślinami o jasnych barwach liści i kwiatów (dereń białoobrzeżony, przetacznik kłosowy 'Snow Candles').
Przeważnie roślin tej samej odmiany nie powinniśmy sadzić pojedynczo, lecz w grupach po kilka czy nawet kilkanaście sztuk. Uzyskany wtedy atrakcyjny efekt dużych plam barwnych, który jest lepiej widoczny również w pewnej odległości od rabaty i jest ozdobą nawet rozległego wnętrza ogrodowego. Wyjątkiem są oczywiście sytuacje, gdy chcemy wyeksponować pojedynczy egzemplarz rośliny ze względu na jej atrakcyjne kwitnienie czy pokrój.
W planowaniu nasadzeń wzdłuż granic działki nie należy oczywiście zapominać o drzewach. Sadzone zarówno pojedynczo, jak i po kilka sztuk są wyraźnie dominującym punktem kompozycji. Na naszym projekcie widzimy szczególnie cenioną przez pszczelarzy robinię o różowych kwiatach.
Jeśli, tak jak na przykładzie naszej wizualizacji, ogród nie znajduje się pośród gęstej zabudowy i nie mamy potrzeby szczelnego izolowania się od sąsiedztwa, możemy rozmieścić rośliny tuż przy ogrodzeniu w luźnej rozstawie. W ten sposób nasza kompozycja zyska na lekkości a jednocześnie będzie można obserwować krajobraz poza granicami działki. Widok na otaczającą okolicę, którą dostrzegany poza linią ogrodzenia jest tzw. krajobrazem zapożyczonym i może nadać naszemu ogrodowi nietuzinkowy charakter.
W projekcie zastosowano rośliny miododajne:
- Physocarpus opulifolius 'Diabolo' pęcherznica kalinolistna 'Diabolo' rozstawa ok. 120 cm.
- Weigela florida MIDNIGHT WINE 'Elvera' krzewuszka cudowna MIDNIGHT WINE 'Elvera' rozstawa ok. 30 cm.
- Robinia ×margaretta CASQUE ROUGE 'Pink Cascade' robinia Małgorzaty CASQUE ROUGE 'Pink Cascade'.
- Sedum spectabile 'Brillant' rozchodnik okazały 'Brillant' rozstawa ok. 30–50 cm.
- Spiraea japonica 'Goldmound' tawuła japońska 'Goldmound' rozstawa ok. 60–80 cm.
- Przetacznik kłosowy 'Snow Candles' Veronica spicata rozstawa ok. 30 cm.
- Eupatorium maculatum 'Atropurpureum' sadziec plamisty 'Atropurpureum' rozstawa ok. 50 cm.
- Cornus alba 'Elegantissima' dereń biały 'Elegantissima' rozstawa ok. 120 cm.
- Pennisetum alopecuroides rozplenica japońska rozstawa ok. 80 cm.
Rośliny rosnące w naszych ogrodach to nierzadko gatunki obce. Rośliny takie mogą być w różnym stopniu inwazyjne. Przy obserwowanych obecnie zmianach klimatu (wzrost temperatur, zmiany warunków wodnych siedliska, brak mroźnych, śnieżnych zim) niektóre z nich mogą zacząć konkurować z roślinami rodzimymi, wypierając je, co jest niekorzystne dla bioróżnorodności.
Masz pytanie dotyczące roślin miododajnych i aranżacji z ich wykorzystaniem?
Napisz do nas: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Zuzanna Szela
