Akaro-entomologiczne zanieczyszczenia propolisu
Kit pszczeli (propolis) jest kleistą, aromatyczną substancją koloru żółtego, brązowego w różnych odcieniach do prawie czarnego, o przyjemnym, balsamicznym zapachu. Jest to produkt pasieczny wytwarzany przez pszczoły z substancji żywicznych, zbieranych z pączków i pędów roślin, głownie drzewiastych (brzoza, olsza, topola balsamiczna i in.). Pszczoły wykorzystują go do uszczelniania gniazda, wypełniania szczelin i nierówności w ulu, kitowania nim ścian, ramek i beleczek powałkowych w ulu, a także do zmniejszania otworów wlotowych do gniazda przed zimą.
Ryc.1. - Grudki kitu pszczelego pozyskanego z różnych
elementów konstrukcyjnych ula. fot. © Wit Chmielewski
Służy on im także do powlekania wnętrza komórek plastra przed ich zaczerwieniem przez matkę.
W jego skład wchodzą różne grupy biologicznie czynnych substancji organicznych, takich jak żywice, olejki eteryczne, garbniki, woski, pyłek, kwasy organiczne i alkohole, flawonoidy i terpeny (łącznie ponad 130 związków).
Jego bogaty skład chemiczny sprawia, że kit pszczeli jest wartościowym surowcem do produkcji różnych preparatów, kosmetyków i farmaceutyków (ekstrakty, nalewki alkoholowe, opatrunki i maści na bazie propolisu do leczenia wielu dolegliwości, schorzeń, do dezynfekcji trudno gojących się ran, odleżyn itp.).
Ze względu na swoją lepkość i konsystencję propolis jest często narażony na zanieczyszczenie różnymi mikroorganizmami (bakterie, grzyby), których zarodniki osiadają i przyklejają się na jego powierzchni.
Zasiedlają go również liczni przedstawiciele mikrofauny towarzyszącej pszczołom w ich gniazdach lub bytujących w pomieszczeniach magazynowych. Do szczególnie często spotykanych zanieczyszczeń surowca propolisowego należą m.in. stawonogi, głównie drobne owady i roztocze; są to przeważnie pospolite szkodniki pasieczne i przechowalniane.

Najczęstsze zanieczyszczenia propolisu
Spośród owadów do najczęściej znajdywanych zanieczyszczeń biologicznych w propolisie ze zrozumiałych względów należały martwe pszczoły, w tym także zmumifikowany (zaatakowany przez grzyby) czerw, fragmenty ciał robotnic (segmenty nóg, skrzydła, kawałki chitynowych osłon ciała).
Z innych zanieczyszczeń pochodzenia entomologicznego często obserwowano martwe i żywe larwy i imagines chrząszczy z rodziny ...

Rozkruszki
Rozkruszki są powszechnie znane jako szkodniki produktów przechowywanych i sprawcy alergii.
W propolisie zaobserwować można wszystkie stadia rozwojowe tych roztoczy, ale szczególną uwagę zwracają formy przetrwalnikowe, tzw. hypopusy typu nieruchomego niektórych gatunków (np. z rodzaju Glycyphagus), które w niesprzyjających warunkach życiowych (susza, zima, brak pokarmu) mogą przetrwać okres kilku miesięcy (a nawet ponad rok).

Roztocze drapieżne
Niektóre próbki propolisu były zanieczyszczone także przez roztocze drapieżne należące do rodziny sierposzowatych, Cheyletidae (np. sierposz rozkruszkowiec, Cheyletus eruditus (Schr.)) i Aceosejidae (Melichares tarsalis (Berl.)), które są wrogami naturalnymi ...

Poza tym ważne jest, aby propolis był magazynowany w higienicznych warunkach i trzymany w czystych i hermetycznych pojemnikach, zabezpieczających go przed dostępem i inwazją szkodników oraz wtórnym zainfekowaniem szkodliwymi mikroorganizmami. Zapewnia to zachowanie wysokiego stopnia czystości i dobrą jakość towaru, który jest prawie wolny od owadów, roztoczy i innych zanieczyszczeń akaro-entomologicznych i mikrobiologicznych.
Prof. dr hab. Wit Chmielewski
Zakład Produktów Pszczelich, Oddział Pszczelnictwa, Instytut Ogrodnictwa
ul. Kazimierska 2, 24-100 Puławy
<?php $pas='2012nr6str39'; $pasCov='images/stories/Pasieka/2012_6/Pasieka_2012nr06_[56].jpg'; include('./goto/art_footer.php'); ?>