Album „Nie bójmy się pszczół / No fear of bees” (dwujęzyczny)
Album – bogato ilustrowany pięknymi zdjęciami – adresowany jest do szerokiego kręgu odbiorców. Przybliża fenomen świata owadów, w którym pszczoły zajmują szczególne miejsce. Pojawiły się na Ziemi około 200 mln lat temu, a ludziom i prowadzonej przez nich gospodarce towarzyszą od zarania dziejów. Od milionów lat niezmienna jest ich pracowitość, uporządkowana struktura społeczna, harmonia działania, olbrzymi wpływ na stabilny rozwój ekosystemów i urodzajność, od której zależy istnienie i przyszłość człowieka.
Obecność pszczół w przyrodzie traktujemy jako naturalną i oczywistą, tym bardziej, że są trwałym elementem nie tylko gospodarki, ale też naszej kultury i sztuki. Do niedawna nie zdawaliśmy sobie sprawy, że coraz głębsza ingerencja w porządek natury, przede wszystkim przez chemizację rolnictwa, może zmieść je z powierzchni Ziemi, powodując zmiany na niewyobrażalną skalę, których skutkiem może być nawet wystąpienie globalnego głodu. Zjawisko znane pod nazwą „masowego ginięcia pszczół”, z którym świat zmaga się od początku XXI w., nie mogąc odkryć jego przyczyn, to sygnał alarmowy dla całej ludzkości.
Nie bójmy się pszczół, bo dzisiaj to pszczoły powinny bać się nas. Poznajmy je bliżej i rozsądnie ograniczając nasz wpływ na środowisko, starajmy się działać na rzecz przywracania równowagi w przyrodzie. Publikacja Heinricha Gritscha przekona każdego czytelnika, że w świecie bez pszczół nie będzie też miejsca dla człowieka.
Leczenie propolisem chorób uszu, nosa, gardła...
Propolis chętnie stosowany jest w chorobach uszu, nosa i gardła ze względu na działanie przeciwzapalne, usprawniające oczyszczanie ran z ropy i znekrotyzowanych tkanek, miejscowo znieczulające, przeciwświądowe i dezodoryzujące. Z dobrym skutkiem używany jest do leczenia chorób ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego, nosa i zatok przynosowych oraz jamy ustnej, gardła, krtani, tchawicy i migdałków podniebiennych.
Ma to szczególne znaczenie, ponieważ za pomocą propolisu leczy się chorych, którzy bez powodzenia byli przez długi czas poddawani terapii konwencjonalnej. Duże zasługi na tym polu mają lekarze rosyjscy, ukraińscy, bułgarscy i polscy.
