Miód leśny
Zdjęcie: Wydawnictwo Pasieka.
Miód leśny jest zazwyczaj nektarowo-spadziowy, ale główną cechą, która wyróżnia go od innych patok* tego typu jest fakt, że podczas produkcji pszczoły zbierają nektar z kwiatów rosnących w lasach, a więc bardzo specyficznej kompozycji nektarowej.
W miodach leśnych smakujemy nektarów z takich gatunków roślin, jak np. dzikie róże, borówki czernice, rumianki, kruszyny, dziurawce, maliny, głogi i innych ziół. Taki różnorodny nektar, wymieszany często ze spadzią iglastą czy liściastą, jest bardzo dobrej jakości, pozbawiony niekorzystnych substancji chemicznych.
Miody z terenów leśnych zwykle są ciemne, brązowe, mają wysoką zawartość olejków eterycznych i popiołów (co oznacza, że oprócz cukrów mają dużo dodatkowych, korzystnych dla zdrowia substancji). Jednak, ze względu na różną kompozycję gatunków roślin rosnących w lasach, miody leśne mogą mieć też jasnobrązowy kolor. Miody te mają bardzo dużo enzymów, o właściwościach przeciwzapalnych. Ponieważ powstają z mieszanek nektaru i spadzi, ich właściwości prozdrowotne są trudne do określania i zależą od regionu, w jakim miód leśny jest pozyskiwany. Ogólnie może być stosowany podczas przeziębienia i w stanach wyczerpania fizycznego.
*Patoka – miód w stanie płynnym.