Dostosowanie pasieki stacjonarnej do bazy pokarmowej
Według najnowszych danych statystycznych, w roku 2009 pasieki niezawodowe, prowadzone przez prawie 44 000 pszczelarzy składały się średnio z nieco ponad 22 rodzin pszczelich. Rok był niekorzystny dla pszczelarstwa. Całoroczny średni zbiór miodu z jednego pnia w pasiekach krajowych wynosił zaledwie 15 kg.
Według Polskiego Zrzeszenia Pszczelarzy, w poprzednich latach niezawodowa pasieka stacjonarna liczyła przeciętnie 20 rodzin pszczelich i z każdej z nich uzyskiwano około 18 kg miodu.
Założona w roku 1982 podmiejska pasieka po 4 latach składała się z pięciu wielkopolskich uli produkcyjnych dwukorpusowych z nadstawką. W każdym z nich powierzchnia wszystkich plastrów wynosiła 200 dm2. Średni roczny zbiór miodu w latach 1986 do 1997 wynosił z każdego pnia 37,5 kg. Uzysk miodu wahał się w poszczególnych latach od 23,1 do 66,1 kg.
W wymienionych 12 latach trzy razy zbiory miodu były niższe niż 30,6 kg, w tym w 2 latach 1995 i 1996, kiedy leczyłem pszczoły ze zgnilca amerykańskiego.
Od roku 1998 dołożyłem do każdego posiadanego ula drugi korpus gniazdowy. Łączna powierzchnia plastrów zwiększyła się do 290 dm2. To umożliwiło pełne wykorzystanie plenności matek przez udostępnianie każdej (od początku wiosny do końca czerwca co trzy tygodnie) kompletu pustych plastrów do zaczerwienia.
Dzięki wprowadzonym zmianom w kolejnych 7 latach średni zbiór miodu z każdego pnia wynosił 63 kg. W pięciu latach zbiór był bardzo zbliżony do średniej, tylko w roku 1999 był znacznie niższy – 35,1 kg, a w roku 2003 wyższy – 90,1 kg.
Liczba pszczół i ich zagęszczenie
Z literatury pszczelarskiej wiadomo, że w warunkach wystarczającego pożytku uzysk miodu z jednej, bardzo silnej rodziny pszczelej jest znacznie wyższy niż z dwóch rodzin słabych o tej samej, łącznej liczbie pszczół. Na podstawie niżej wymienionych informacji z literatury pszczelarskiej próbowałem dociec, jak ta zależność przedstawia się w liczbach na tle wyników uzyskanych w mojej pasiece.
Według szwajcarskiego Instytutu Badawczego w Liebefeld, normalne zagęszczenie pszczół w ulu wynosi 250 na dm2 plastra. Jeżeli nie ograniczymy czerwienia matki, może składać 2 000 jaj dziennie, a liczba pszczół wychowanych w ciągu roku dochodzi do 200 000. W pełni sezonu pszczoły żyją krócej, nawet tylko 3 tygodnie.
Według pracy zbiorowej „Hodowla pszczół”, średni czas życia pszczół wynosi 35 dni i waha się od 4 do 6 tygodni. Giną po 2 tygodniach pracy w polu. K. Čermák stwierdził, że pszczoły umierają po wyczerpaniu posiadanego limitu lotów w km. Dr W. Ostrowska podaje, że do wyżywienia plastra czerwia pszczoły zużywają plaster miodu, czyli 300 gram na 1 dm2 czerwia, zawierającego 800 larw, to jest 0,375 g miodu na 1 larwę, a M. Lipiński przytacza, że normalna rodzina pszczela zużywa w ciągu roku 80 kg miodu na własne potrzeby.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Alojzy Toma
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel. 728 328 422,
93-558 Łódź, ul Piękna 32/15
