MIT: Spożywanie miodu pochodzącego od lokalnego pszczelarza może wspomóc walkę z sezonowymi alergiami na pyłki
Jedną z najbardziej irytujących dolegliwości, z jakimi borykają się niektórzy z nas, są sezonowe alergie. Wiele osób uważa, że jedzenie lokalnego miodu może złagodzić objawy alergii, a sam miód może działać jak zastrzyk odczulający.
Kiedy pszczoły produkują miód, zawiera on niewielkie ilości pyłku z pobliskich kwiatów. Spożywanie tego miodu – a tym samym pyłku – powoduje, że stale jesteśmy narażeni na niewielkie ich ilości. Może to sprawić, że staniemy się mniej wrażliwi na pyłki. Niestety, nie zostało to udowodnione naukowo.
fot. mallivan
Pyłek w miodzie pochodzi głównie z kwiatów roślin owadopylnych (przy czym pyłki roślin kwitnących rzadziej wywołują objawy alergii), a w mniejszych ilościach z alergizujących, unoszących się w powietrzu pyłków roślin wiatropylnych (traw, niektórych drzew), które nie są zapylane przez pszczoły! A zatem ilość alergizującego pyłku w miodzie jest zazwyczaj bardzo mała, ponieważ pszczoły nie wprowadzają tego pyłku celowo do miodu.
Jest to uważane za zanieczyszczenie, podobnie jak włoski z ciała pszczoły, zarodniki pleśni, bakterie czy drobinki pyłów, które można znaleźć w patoce. Według naukowców „dawka” pyłku w miodzie jest zbyt mała, aby mogła być wykorzystywana w terapii odczulającej.
Dr Agata Nicewicz
mgr Łukasz Nicewicz
Wydział Nauk Przyrodniczych
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"
Pszczelarskie fakty i mity
- Wstęp
- MIT: Nastrój rojowy rozpoczyna się wtedy, kiedy zaobserwujemy pierwszy czerw trutowy
- MIT?: Larwa wykluwa się z jaja zawsze po trzech dniach
- MIT: Ozonowanie uli to dobry sposób dezynfekcji w pszczelarstwie
- MIT?: Rejestracja pasieki u powiatowego lekarza weterynarii jest zawsze konieczna?
- MIT: Rodzina, w której zabrakło matki, nie przynosi pyłku
- MIT: Naprężać druty w ramkach i wtapiać w nie węzę należy tuż przed wstawieniem ich do uli
- MIT: Nie warto podgrzewać rodzin pszczelich, ponieważ może im to zaszkodzić
- MIT?: Rodzina, w której w sezonie nie ma czerwiu jest bezmateczna
- MIT: Rój nie ucieknie, jeśli osadzimy go w ulu, w którym umieściliśmy plaster z czerwiem niezasklepionym
- MIT: Z powodzeniem można stosować własne mikstury przeciwko warrozie, które mają taki sam skład jak gotowe preparaty
- MIT: Pszczoły poradzą sobie bez leczenia. Przecież dzikie pszczoły jakoś żyją w dziuplach albo barciach i nikt nie wspomaga ich zdrowia
- MIT: Pasożyt Varroa destructor żywi się wyłącznie ciałem tłuszczowym pszczół
- MIT: Pszczoły możemy całkowicie wyleczyć z nosemozy w krótkim czasie
- MIT: Pszczoły można wyleczyć z warrozy jedną tabletką Apiwarolu
- MIT?: Matki znakowane giną częściej w trakcie lotu godowego niż nieznakowane
- MIT: Matka pszczela składa m.in. jaja zapłodnione
- MIT: Rodzaj użytej klateczki do poddawania matek ma znaczenie
- MIT: Pszczoły zakładają mateczniki tylko na młodych larwach
- MIT: Po dobrej matce pszczelej zawsze otrzymamy dobrą córkę
- MIT: W jednej rodzinie nigdy nie ma dwóch matek czerwiących jednocześnie
- MIT?: Wprowadzając sztuczną inseminację poprawimy pogłowie naszych pszczół
- MIT?: Rodzinę bezmateczną możemy poznać po „płaczu pszczół”
- MIT: W rodzinie, w której jest matka, nie ma trutówek
- MIT: Pszczoły w rodzinie bez czerwiu otwartego muszą przyjąć matkę, bo nie mają innego wyjścia
- MIT: Jeżeli w rodzinie są trutówki, to szybkie poddanie matki ją uratuje
- MIT: Trutówki nie latają, dlatego najlepszym sposobem na pozbycie się ich z rodziny jest wysypanie wszystkich pszczół w pewnej odległości od ula. Sposoby na pozbycie się trutówek
- MIT: Konflikt rasowy pszczół nie istnieje. Nie ma zatem problemu, aby poddawać matki do rodzin innych ras
- Jeśli matka swobodnie chodzi po plastrze, to znaczy, że została przyjęta przez pszczoły
- Celne podanie! Czyli co zrobić, aby pszczoły przyjęły matkę
- MIT: Po rozlaniu miodu do słoików nie należy ich zakręcać, aby odparował nadmiar wody
- Czy można zatruć się miodem?
- MIT: Miód nie może być toksyczny
- MIT: Miód po otwarciu należy przechowywać w lodówce
- MIT?: Miód nigdy się nie psuje
- MIT: Spożywanie miodu pochodzącego od lokalnego pszczelarza może wspomóc walkę z sezonowymi alergiami na pyłki
- MIT: Używanie metalowych łyżek do miodu jest niebezpieczne
- MIT: Po użądleniu przez pszczołę należy poszkodowanej osobie podać wapno
- MIT: Silna reakcja alergiczna lub wstrząs anafilaktyczny nie może wystąpić nagle u pszczelarza z długim stażem
- MIT?: Miód może wywołać alergię
- MIT: Propolis i kit pszczeli to nie jest to samo
- MIT?: Dzieci nie powinny jeść miodu
- MIT?: Osoby z cukrzycą mogą spożywać miód
- MIT: Miód manuka jest najzdrowszym miodem na świecie
- MIT: Biała „piana” w słoiku oznacza, że miód się zepsuł
- MIT: Naukowcy wciąż zmieniają zdanie na temat tego, co jest dla pszczół dobre a co nie, zależnie, kto funduje im wakacje
- MIT?: W Chinach sady są zapylane ręcznie, bo ludzie wytruli pszczoły
- MIT?: To rodzina pszczela (a nie pojedyncza robotnica) decyduje o wyborze pokarmu, a jednostkowe „predyspozycje” pszczół nie mają znaczenia przy wyborze wziątku
- MIT: W polskich pasiekach dominuje pszczoła środkowoeuropejska i w mniejszym stopniu kraińska
- Ewolucyjno-kreacjonistyczna mitologia - pszczelarska
- Fakty i mity związane z pestycydami
- MIT: Pierwotna gospodarka w barciach oraz ulach kłodowych polegała jedynie na wybieraniu miodu
- MIT: Bartnictwo było pierwotną formą gospodarki pszczelarskiej
- Miododajne rabaty