Pożytki późnoletnie: BYLINY UPRAWNE

Ślazowiec pensylwański (= malwa wirgińska, sida)
– Sida hermaphrodita (L.) Rusby
Rodzina: Malvaceae – ślazowate

Stanowisko: słoneczne

Gleba: piaszczysto-gliniasta, dostatecznie uwilgotniona

Termin kwitnienia: VII-IX

Długość kwitnienia: 6-8 tyg.

Rozmnażanie: siew nasion, podział

Wydajność miodowa: 110-280 kg/ha

Wydajność pyłkowa: brak danych

Kolor obnóży: żółtawokremowe

Pochodzi z Ameryki Północnej, w Polsce uprawiany jest głównie jako roślina energetyczna oraz do rekultywacji zdegradowanych gleb. Z jednej karpy wyrasta około 20 pędów, dzięki czemu cała roślina przybiera krzaczasty pokrój. Łodygi są okrągłe, gładkie, wzniesione na wysokość około 4 m. Liście cechują się różnorodnym kształtem, są dłoniasto-klapowane, wyrastają na ogonkach. Białe, przyjemnie pachnące kwiaty zebrane w podbaldachy zakwitają w VII-IX. Zawierają liczne, zrośnięte nitkami pręciki i jeden słupek. Owocem jest rozłupnia rozpadająca się na drobne, szare rozłupki. Łacińska nazwa gatunkowa rośliny wywodzi się od słowa hermaphrodíticus = obupłciowy, dwupłciowy, obojnaczy. Nazwa ta związana jest także z Hermafrodytą z mitologii greckiej – ukochanym nimfy Salmakis, która uprosiła bogów, aby złączyli ją z młodzieńcem w jedną istotę. Ślazowiec znalazł zastosowanie w lecznictwie z uwagi na obecność w jego organach rutyny, która m.in. uszczelnia naczynia krwionośne. Natomiast w krajach o cieplejszym klimacie uprawiany jest jako roślina włóknista (zastępuje jutę) lub pastewna.

Cząber ogrodowy – Satureja hortensis L.
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate

Stanowisko: słoneczne, ciepłe

Gleba: przepuszczalna, ciepła, próchniczna, zasobna w wapń

Termin kwitnienia: VII-IX

Długość kwitnienia: 4-5 tyg.

Rozmnażanie: siew nasion

Wydajność miodowa: 250-300 kg/ha

Wydajność pyłkowa: 40 kg/ha

Kolor obnóży: kremowy

Wykształca czworokątną, rozgałęzioną łodygę o wysokości 30-50 cm. Liście są wąskołopatkowate lub równowąskie, całobrzegie, wyrastają naprzeciwlegle lub po 3 w okółkach. Część nadziemna rośliny jest krótko owłosiona oraz silnie i przyjemnie pachnie. Kwiaty wyrastają po kilka z kątów liści, tworząc jednostronne, pozorne kłosy. Kielich jest dzwonkowaty, korona zrosłopłatkowa, wargowa o długości do 6 mm. Cechuje ją liliowa, różowa lub biała barwa oraz obecność włosków, a także ciemniejszych plamek wskazujących owadom drogę do nektaru. Kwitnienie trwa od VI do IX. Owocem jest czterodzielna rozłupnia. Nazwa Satureja wywodzi się od łacińskiego słowa sáturo = wypełniam, nasycam, gdyż roślina od zamierzchłych czasów użytkowana była jako korzenna przyprawa kuchenna, zwłaszcza do potraw z roślin strączkowych. Stanowi składnik pieprzu ziołowego a także bułgarskiej czubricy. Olejek eteryczny pozyskiwany z rośliny służy do aromatyzowania zup, pieczywa i konserw. Cząber wykorzystywany jest także w fitoterapii i kosmetyce. W średniowieczu uważany był za afrodyzjak. Starożytni Rzymianie mieszali go z octem i używali jako sos.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"