Tytułem wstępu: Morfologia roślin

Wiadomości ogólne

Typowa roślina zbudowana jest z korzenia i łodygi, na której osadzone są liście (łodyga wraz z liśćmi określana jest jako pęd) wyrastające z miejsc nazywanych węzłami. Na granicy przejścia korzenia w łodygę znajduje się szyjka korzeniowa. Szczyt łodygi na ogół zakończony jest pąkiem wierzchołkowym, dzięki któremu roślina rośnie na długość, natomiast w kątach liści usytuowane są pąki boczne, zazwyczaj wytwarzające pędy boczne. Pęd główny (a często także boczne) kończą wzrost po wytworzeniu kwiatu lub kwiatostanu. Zarówno część nadziemna, jak i podziemna roślin ulega różnym modyfikacjom. Do najczęściej spotykanych przekształceń części nadziemnych należą kolce (np. róży), ciernie (szydlaste struktury powstające z przekształcenia łodyg np. u głogu, liści np. u berberysu lub przylistków np. u robinii akacjowej), wąsy czepne (powstają z przekształcenia pędów lub liści – całych lub ich szczytowych fragmentów). Podziemne części roślin mogą występować jako zmodyfikowane łodygi w postaci kłączy (np. rabarbaru), rozłogów (np. trojeści), bulw (np. u zimowita) lub cebul (np. u hiacynta) oraz przekształcone korzenie jako np. korzenie bulwiaste (np. dalii), spichrzowe (np. marchwi) lub podporowe (np. kukurydzy).

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"