Pożytki wczesnowiosenne: KRZEWINKI I PÓŁKRZEWY OZDOBNE

Wrzosiec krwisty (= wrzosiec czerwony, w. wiosenny) – Erica carnea L.
Rodzina: Ericaceae – wrzosowate

Erica carnea L.
[PL] Wrzosiec krwisty
[DE] Die Schnee-Heide, Frühlingsheide, Alpen-Heiderich
[EN] winter heath, winter-flowering heather, spring heath, alpine heath

Stanowisko: słoneczne

Gleba: przepuszczalne, piaszczysto-gliniasta o odczynie kwaśnym

Termin kwitnienia: III-IV

Długość kwitnienia: ok. 3-4 tyg.

Rozmnażanie: sadzonki zielne

Wydajność miodowa: brak danych

Wydajność pyłkowa: brak danych

Kolor obnóży: szarobrązowy

Jest krzewinką o pokładających się i wzniesionych pędach, tworzącą kobierce. Na stanowiskach naturalnych występuje bardzo rzadko i objęta jest ścisłą ochroną, ale chętnie jest uprawiana w celach dekoracyjnych. Roślina dorasta do 35, czasem 50 cm wysokości. Wytwarza łamliwe pędy (do czego nawiązuje łacińska nazwa rodzajowa wywodząca się od greckiego słowa ereíko = kruszę, łamię), z których wyrastają małe (do 8 mm długości), igiełkowate i ciemnozielone liście zebrane w nibyokółki po cztery. Drobne (4-5 mm długości), czerwone kwiaty pojawiają się w III-IV. Wyrastają pojedynczo lub w pęczkach po 2-4 tworząc groniaste kwiatostany. Beczułkowata korona kwiatów otacza pręciki i słupek, jedynie brązowe główki pręcikowe i górna część słupka są widoczne. Po przekwitnięciu korona nie odpada, lecz zasycha i otacza owoc – kulistą torebkę z licznymi, drobnymi ­nasionami.

Robotnice bardzo chętnie oblatują kwiaty wrzośca, z których zbierają nektar i pyłek. Słodka wydzielina produkowana jest przez żółty, żebrowany nektarnik w kształcie pierścienia, położony u podstawy zalążni słupka na dnie rurki korony. W niektórych krajach (np. we Francji) można uzyskać odmianowy miód wrzoścowy. Cechuje się on ciemnobrązową barwą, kwaskowym smakiem i charakterystycznym, przyjemnym aromatem. Pyłek wrzośca nie wysypuje się z pylników w postaci pojedynczych ziaren, lecz jest połączony w grupy po cztery zwane tetradami. Robotnice formują z niego szarobrązowe obnóża.

Rośliny preferują słoneczne, ciepłe i osłonięte stanowiska. Lubią gleby przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste, umiarkowanie suche do lekko wilgotnych. Źle reagują na zastoiska wody i zbite podłoże oraz na przesuszenie (szczególnie ważne jest zaopatrzenie roślin w wodę przed zimą). Wymagają niskiej lub średniej zawartości składników pokarmowych w glebie (są wrażliwe na zbyt wysokie nawożenie i zasolenie podłoża) oraz kwaśnego odczynu. W czasie mroźnych i bezśnieżnych zim mogą przemarzać. Jednym z zabiegów pielęgnacyjnych zapewniających rozkrzewianie się roślin i obfite kwitnienie jest cięcie przeprowadzane po kwitnieniu w IV-V. Wrzosiec można rozmnażać przez sadzonki zielne sporządzane głównie w VIII-IX w mnożarkach lub skrzyniach inspektowych.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"