Pożytki pełni lata: KRZEWINKI I PÓŁRZEWY OZDOBNE

Lawenda wąskolistna (= lawenda lekarska, lawenda zwykła, lawenda prawdziwa) – Lavandula angustifolia Mill.
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate

Stanowisko: słoneczne, ciepłe

Gleba: średnio zwięzła, przepuszczalna, ciepła, żyzna, zasobna w wapń

Termin kwitnienia: VI-VIII

Długość kwitnienia: ~5 tyg.

Rozmnażanie: siew nasion, podział, sadzonki pędowe

Wydajność miodowa: 190-300 kg/ha

Wydajność pyłkowa: 15 kg/ha

Kolor obnóży: pomarańczowy

Jest wiecznie zieloną rośliną o charakterystycznym, przyjemnym zapachu. Wykształca głęboki system korzeniowy (do 2 m długości) oraz filcowato owłosione, rozgałęzione łodygi z lancetowatymi lub równowąskimi liśćmi o podwiniętym brzegu. Wyrastają one naprzeciwlegle na bardzo krótkich ogonkach bądź są siedzące (pozbawione ogonków), osiągają długość 2-5 cm. Kwiaty zebrane są na szczycie pędów w kłosokształtne kwiatostany. Ich korona jest dwuwargowa, niebieskofioletowa o długości 8-12 mm. Kielich cechuje niebieska barwa oraz duże zagęszczenie włosków gruczołowych produkujących olejek eteryczny. Kwitnienie zaczyna się w VI i trwa do VIII. Po przekwitnięciu zaleca się przycinanie roślin – wówczas się rozkrzewią i będą obficiej kwitły. Owocem jest czterodzielna rozłupnia. Lawendę wykorzystuje się jako roślinę leczniczą przy dolegliwościach z krążeniem oraz przy bólach brzucha. Ma działanie rozkurczowe, uspokajające, wiatropędne, moczopędne i żółciopędne; olejek może być używany do inhalacji przy schorzeniach dróg oddechowych, stosowany zewnętrznie jako środek odkażający, do wcierań przy nerwobólach, bólach mięśni i stawów, kontuzjach i stłuczeniach. Lawenda zaliczana jest też do roślin ozdobnych, jak również znalazła zastosowanie (gł. olejek) w przemyśle perfumeryjnym, mydlarskim i kosmetycznym. Kwitnące pędy wykorzystuje się do pachnących saszetek, potpourri oraz do odstraszania moli i innych szkodników. W starożytności aromatyzowano nią kąpiele, a olejek służył do nacierania ciała. W Egipcie używano jej do balsamowania zwłok oraz do kadzideł. Podczas I wojny światowej olejek wykorzystywany był do leczenia trudno gojących się ran. Kwiaty można dodawać do octu lub je kandyzować a liśćmi przyprawiać mięso. Roślina ma właściwości usuwania przykrego zapachu ryb morskich. Jej aromat jest nielubiany przez mrówki zatem może służyć do odstraszania tych owadów.

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"