KRZEWINKI I PÓŁRZEWY OZDOBNE
Lawenda wąskolistna (= lawenda lekarska, lawenda zwykła, lawenda prawdziwa) – Lavandula anguolia Mill.
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate
![]() |
słoneczne, ciepłe |
![]() |
średnio zwięzła, przepuszczalna, ciepła, żyzna, zasobna w wapń |
![]() |
VI-VIII |
![]() |
~5 tyg. |
![]() |
siew nasion, podział, sadzonki pędowe |
![]() |
190-300 kg/ha |
![]() |
15 kg/ha |
![]() |
pomarańczowy |
Lawenda wąskolistna
Lavandula anguolia Mill.
[DE] Der Echte Lavendel
[EN] lavender, true lavender
Jest wiecznie zieloną rośliną o charakterystycznym zapachu. Wykształca głęboki system korzeniowy (do 2 m długości) oraz filcowato owłosione, rozgałęzione łodygi z lancetowatymi lub równowąskimi liśćmi o podwiniętym brzegu.
Wyrastają one naprzeciwlegle na bardzo krótkich ogonkach bądź są siedzące (pozbawione ogonków), osiągają długość 2-5 cm. Kwiaty zebrane są na szczycie pędów w kłosokształtne kwiatostany. Ich korona jest dwuwargowa, niebieskofioletowa o długości 8-12 mm.
Kielich cechuje niebieska barwa oraz duże zagęszczenie włosków gruczołowych produkujących olejek eteryczny. Kwitnienie zaczyna się w VI i trwa do VIII. Po przekwitnięciu zaleca się przycinanie roślin – wówczas się rozkrzewią i będą obficiej kwitły.
[...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów
Krystalizując, tworzy delikatne kryształy. Sto kwiatów lawendy dostarcza 3,23 mg pyłku, co w przeliczeniu na 1 ha daje około 15 kg pokarmu białkowego. Obnóża cechują się pomarańczowym kolorem.
Lawenda najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych, o wystawie południowej. Podczas mroźnych, bezśnieżnych zim może przemarzać, dlatego zaleca się jej okrywanie na zimę. Preferuje gleby średnio zwięzłe, przepuszczalne, żyzne, ciepłe i zasobne w wapń.

Lawenda wąskolistna. Fot. Aneta Sulborska
Rozmnaża się z nasion wysiewanych na rozsadniku późną jesienią lub wczesną wiosną pod osłonami po wcześniejszej stratyfikacji (w wilgotnym piasku przez 1,5-2 miesiące w temperaturze 0-3°C).
Innym sposobem jest rozmnażanie wegetatywne przez podział starszych egzemplarzy lub sadzonki wierzchołkowe pozyskiwane przez odcinanie pędów (i ukorzenianie ich w inspektach lub pod osłonami) lub kopczykowanie (egzemplarze mateczne przycięte na wysokość 10-15 cm przysypuje się ziemią na około rok, po czym wiosną rozgarnia się kopczyk i odcina ukorzenione sadzonki).