KRZEWY UPRAWNE

Aronia czarna (= aronia czarnoowocowa, aronka) – Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott

Rodzina: Rosaceae – różowate

Stanowisko:	słoneczne
Gleba:	praktycznie każda uprawna
Termin kwitnienia:	V
Długość kwitnienia:	~2 tyg.
Rozmnażanie:	siew nasion, sadzonki, odkłady, odrosty korzeniowe
Wydajność miodowa:	25-30 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	brak danych
Kolor obnóży:	brudnożółty

Aronia czarna, aronia czarnoowocowa, aronka
Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott
[DE] Die Schwarze Apfelbeere
[EN] black chokeberry

Aronia rośnie dziko w Ameryce Północnej, natomiast w Polsce jest uprawiana. Krzew dorasta do 1,5-5 m wysokości. Jego liście są eliptyczne lub odwrotnie jajowate o ostro zakończonym wierzchołku i ząbkowanym brzegu, błyszczą z wierzchu.

Jesienią przebarwiają się na czerwonobrązowo i długo pozostają na roślinach. Białe kwiaty zebrane są po 9-20 w baldachogrona. Wewnątrz kwiatów znajduje się wiele pręcików z różowymi pylnikami i jeden słupek o pięciu szyjkach. Roślina kwitnie w drugiej połowie V.

Aronia czarna. Fot. Aneta Sulborska

Kwiaty są odwiedzane przez pszczoły zbierające nektar i pyłek. Przy sprzyjającej pogodzie, w godzinach południowych na jednym krzewie może pracować jednocześnie od 2 do 4 pszczół. Wydzielanie nektaru rozpoczyna się wraz z rozchylaniem się płatków korony i trwa do czasu zakończenia się procesu pylenia lub nieco dłużej.

Rośliny można rozmnażać z siewu nasion (wymagają stratyfikacji przez 3 miesiące w temp. 2-3°C), przez sadzonki zielne (pobierane VI-VII), odkłady (pionowe lub poziome) lub odrosty korzeniowe.

Malina właściwa – Rubus idaeaus L.

Rodzina: Rosaceae – różowate

Stanowisko:	słoneczne
Gleba:	żyzne, próchnicze, średnio wilgotne, o lekko kwaśnym pH
Termin kwitnienia:	V-VII
Długość kwitnienia:	~3 tyg.
Rozmnażanie:	odrosty korzeniowe
Wydajność miodowa:	100-170 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	3,5-20 kg/ha
Kolor obnóży:	szarokremowy

Malina właściwa
Rubus idaeaus L.
[DE] Die Himbeere
[EN] red raspberry

Malina rośnie dziko w widnych lasach, zaroślach i na zrębach, jak również jest uprawiana (udomowiono ją prawdopodobnie w średniowieczu). Krzew dorasta do 1,5 m wysokości. Wykształca podziemne rozłogi oraz nadziemne pędy pokryte delikatnymi kolcami.

Liście składają się z 3-7 listków. Brzeg liści jest ząbkowany lub piłkowany, ich dolna strona biaława, górna pomarszczona. Od maja do czerwca na roślinach zakwitają obupłciowe kwiaty zebrane w luźne grona lub baldachogrona. Obecne odmiany hodowlane (powtarzające kwitnienie i owocowanie) owocują do późnej jesieni i ich kwitnienie też jest wydłużone w czasie.

Malina właściwa. Fot. Aneta Sulborska

Dzienny przyrost ula na wadze może wynosić 5-15 kg. Wywóz pszczół w pobliże plantacji malin pozwala uzyskać miód towarowy.

Cechuje się on delikatnym i przyjemnym zapachem, w stanie płynnym jest jasny, po krystalizacji (która następuje dosyć szybko) prawie biały. Pyłek najintesywniej uwalniany jest z kwiatów w godzinach 8:00–10:00, między 10:00 a 12:00 obserwuje się spadek intensywności tego procesu, po czym następuje lekki jego wzrost do godziny 16:00, a wkrótce po 18:00 kończy się.

Należy unikać sadzenia roślin na glebach piaszczystych, suchych lub okresowo zalewanych. Rozmnaża się je przez odrosty korzeniowe, które najlepiej sadzić w rzędy biegnące z północy na południe. Kwiaty są wrażliwe na wiosenne i jesienne przymrozki.

Borówka wysoka (= borówka amerykańska, niebieska jagoda) – Vaccinium corymbosum L.

Rodzina: Ericaceae – wrzosowate

Stanowisko:	słoneczne
Gleba:	kwaśna, lekka, próchniczna
Termin kwitnienia:	V-VI
Długość kwitnienia:	~2 tyg.
Rozmnażanie:	sadzonki zielne i zdrewniałe
Wydajność miodowa:	do 100 kg/ha
Wydajność pyłkowa:	brak danych
Kolor obnóży:	żółtokremowy

Borówka wysoka, borówka amerykańska, niebieska jagoda
Vaccinium corymbosum L.
[DE] Die Kulturheidelbeeren
[EN] northern highbush blueberry

Ojczyzną borówki wysokiej jest Ameryka Północna, w Polsce należy do roślin uprawianych, stosunkowo późno sprowadzonych, bo dopiero po II wojnie światowej. Krzewy osiągają do 1-2 m wysokości.

Do prawidłowego wzrostu i rozwoju rośliny potrzebują podłoża kwaśnego (pH 3,8-4,8), lekkiego, próchnicznego i dostatecznie wilgotnego. Preferują słoneczne i osłonięte od wiatrów miejsca.

Można je rozmnażać przez sadzonki zielne i zdrewniałe, lecz jest to skomplikowany proces - lepiej zostawić go fachowcom i kupić już gotowe krzewy.

Borówka amerykańska. Fot. Aneta Sulborska

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"