Pszczelarstwo Argentyny w liczbach i faktach
Zdjęcie: Freepik
Argentyna mocno trzyma się czwartej pozycji w pierwszej piątce liderów pszczelarstwa. W 2020 roku kraj wyprodukował 74,4 tys. ton miodu, a wyeksportował 69 tys. ton.
Komitet Koordynacyjny ds. pszczelarstwa Ministerstwa Rolnictwa Argentyny opublikował następujące dane o sytuacji argentyńskiego pszczelarstwa w 2021 roku:
- Pszczelarstwo rozwija się w 22 prowincjach. Główne regiony znajdują się w centrum kraju, są to: Santa-Fe, Buenos Aires, Cordoba, La-Pampa.
- Pszczelarstwem i powiązanymi z nim branżami zajmuje się 100 tys. ludzi.
- W Krajowym Rejestrze Pszczelarzy (RENAPA) w 2019 r. zapisanych było 15,3 tys. osób. Natomiast w kwietniu 2021 roku podczas ponownej rejestracji (przeprowadzanej raz na dwa lata) do RENAPA zapisało się 10,1 tys. ludzi – właścicieli 33,5 tys. pasiek i 2,7 mln rodzin pszczelich. Ponad 5 tys. pszczelarzy (właścicieli 11,2 tys. pasiek i 0,8 mln rodzin pszczelich) nie zarejestrowało się ponownie.
- 1,2 tys. zarejestrowanych przedsiębiorstw, zajmujących się pozyskiwaniem miodu, produkuje średnio 76 tys. ton patoki rocznie. Z tej ilości na rynek wewnętrzny dostarczane jest 6 tys. ton. Z tego wynika, że średnie spożycie miodu na osobę w Argentynie w ostatnich latach wynosiło jedynie 130 gramów rocznie.
- W Państwowym Rejestrze Przedsiębiorstw jest wpisane 300 firm, zajmujących się obróbką miodu. Pięćdziesiąt procent miodu trafia do supermarketów, 40% na targi i jarmarki, a 10% do sprzedaży detalicznej.
- W 2020 roku 28,1 tys. rodzin pszczelich wyprodukowało 600 ton organicznego miodu, z których 17 ton trafiło na rynek wewnętrzny. Pszczelarstwo organiczne skupione jest w prowincjach Chaco, San-Loius i Santiago del Estero.
- Eksport matek pszczelich w 2020 roku osiągnął wartość 174,1 tys. $.
Dynamika eksportu argentyńskiego miodu:
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
|
Mln. $ |
183,7 |
170,0 |
142,0 |
164,0 |
2014,0 |
Tys. ton |
70,5 |
68,8 |
63,5 |
69,0 |
63,9 |
Źródło: International Trade Centre
W 2021 roku argentyński miód eksportowano do 16 państw. Głównymi kupującymi byli (w tys. ton): USA (42,7), Niemcy (9,8) i Japonia (3,9).