Pszczelarstwo Chile w 2021 roku

Flaga Chile

Źródło: freepik.

Chile ma bardzo rozwinięte pszczelarstwo. Zajmuje czwarte miejsce pośród krajów latynoamerykańskich pod względem ilości produkowanego miodu, zaraz po Argentynie, Meksyku i Brazylii. Eksport patoki także jest bardzo wysoki.

Produkcja miodu w dobrych latach wynosi 7–11 tys. ton. Miód organiczny jest wytwarzany od 2005 roku w certyfikowanych gospodarstwach w rejonie Andów i Patagonii. W tym roku udało się zakończyć rejestrację pszczelarzy, która trwała od 2018. W 2020 roku w 16 prowincjach Chile było 8,8 tys. pszczelarzy, 17 tys. pasiek i 1,2 mln rodzin pszczelich. Udział mężczyzn wynosi 65%, kobiet – 31%, a działalności gospodarczych – 4%.

W statystycznym gospodarstwie pasiecznym w Chile znajduje się średnio 140 rodzin pszczelich. Oznacza to, że chilijskie pasieki są największe, w porównaniu do gospodarstw pozostałych krajów Ameryki Łacińskiej. 86% to pasieki rodzinne. Prowadzeniem pasiek wędrownych zajmuje się 61% pszczelarzy. Centra pszczelarstwa to region Maule i Araucanía, w których skoncentrowane jest 37% wszystkich rodzin pszczelich.

Procent małych, średnich i dużych gospodarstw pasiecznych w Chile

Kategorie gospodarstw:	Liczba rodzin pszczelich w gospodarstwie:	% ogólnej liczby gospodarstw:
Małe (hobbystyczne)	< 50	17
Średnie (półprofesjonalne)	50–500	45
Duże (komercyjne, profesjonalne)	>500	38

Zaangażowanie pszczelarzy w wyrób produktów pszczelarskich i równoległe obszary działalności:

Wyrób:	Liczba pszczelarzy-producentów	% ogólnej liczby pszczelarzy:
Miód	8543	97,7
Zapylanie upraw rolniczych	2253	25,7
Pszczoły (matki, pakiety i odkłady)	1423	16,2
Propolis	579	6,6
Pyłek	511	5,8
Wosk	485	5,5
Mleczko pszczele	245	2,8
Apiterapia	160	1,8

Zmiany klimatu negatywnie odbijają się na chilijskim pszczelarstwie. Według badań Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego w Valparaíso (PUCV) w ciągu ćwierćwiecza – od 1997 do 2020 roku – z powodu suszy i ostrych wahań opadów produkcja miodu w centralnych regionach kraju zmniejszyła się o ponad 50%, a w pozostałych miejscach nawet o 90%. Z powodu zmniejszenia bazy roślin miododajnych w tych rejonach pszczelarze są zmuszeni na wędrówki z pasiekami na południe; przerzucają się z produkcji miodu na hodowlę matek i pakietów przeznaczonych na eksport, a także zapylanie upraw awokado, borówek, malin, jabłoni, migdałowców i innych plantacji. Przy tym znacznie zwiększyło się ryzyko zatrucia pszczół przez pestycydy.

Czytaj także: Arabia Saudyjska intensywnie rozwija rolnictwo

Do czasów pandemii Chile eksportowało do Kanady, Francji, Włoch i innych państw 22 tys. matek i 2,2 tys. odkładów.

W 2020 roku z powodu suszy i innych pogodowych anomalii produkcja miodu okazała się najmniejsza od 30 lat. Można założyć, że wyprodukowano ledwie 4–5 tys. miodu (autorowi artykułu nie udało się zdobyć konkretnych danych).

W ciągu dwóch ostatnich lat drastycznie zmniejszył się eksport chilijskiego miodu. Jako jedną z głównych przyczyn eksperci wymieniają spadek produkcji, niesprzyjającą koniunkturę światowego rynku i wzrost wewnętrznego popytu na ten produkt.

W rejestrze pszczelarzy-eksporterów miodu (RAMEX) zarejestrowane jest 1809 pszczelarzy. Wykaz funkcjonuje od 2011 roku. Uczestnikom wydawane są certyfikaty potwierdzające, że ich miód pochodzi z Chile, a jego jakość spełnia wymagania krajów importujących.

Więcej niż 90% eksportowanego miodu dostarczane jest do krajów Unii Europejskiej. W 2020 roku udział Niemiec w zakupach chilijskiego miodu wyniósł 77%, Francji 15% i Belgii 2%.

Dynamika eksportu chilijskiego miodu:

	2016	2017	2018	2019	2020
Mln $	21,1	16,4	29,0	12,5	5,4
Tys. ton	5,0	3,9	6,6	3,4	1,6

Źródło: dane Międzynarodowego Urzędu Statystycznego

Według średniego spożycia miodu na osobę Chile wyprzedziło inne państwa Ameryki Łacińskiej i zrównała się z UE. W 2004 roku ten wskaźnik wynosił 98 g, w 2013 roku – 220 g, w 2018 roku – 400 g, a w 2020 roku – 700 g. Prezydent Krajowej Federacji Sieci Pszczelarskiej (PAN F.G.) uważa, że spożycie miodu w Chile nadal będzie rosło. Wniosek ten potwierdzają statystyki sieci handlowych. Według danych sieci handlowej Rural World Store Network INDAP, na początku pandemii Covid-19 miód stał się „najlepiej sprzedającym się produktem” w Chile.

Czytaj także: Tureckie pszczelarstwo

W 2020 roku miód był spożywany w 50% chilijskich gospodarstw domowych (30% w roku 2018), z których 46% robiło to z myślą o „zdrowotnych właściwościach miodu”, 33% biorąc pod uwagę jego właściwości odżywcze, a pozostałe – z powodu tego, że miód to naturalny produkt. Wiek większości osób spożywających miód wynosi pomiędzy 30 a 50 lat.

Z okazji Dnia Miodu, obchodzonego w Chile początkiem sierpnia, Krajowa Federacja Sieci Pszczelarskiej corocznie organizuje festiwal miodu, którego głównym celem jest propagowanie pszczelarstwa i zalet miodu oraz innych produktów pszczelich.

W sierpniu 2021 roku odbył się 22. Zjazd Krajowej Federacji Sieci Pszczelarskiej, podczas którego poruszono m.in. kwestie organizacji i przygotowań do 48. Kongresu Apimondia, który ma odbyć się w Chile w 2023 roku.

W chilijskich mediach, póki co, nie uwzględnia się prawdopodobieństwa przesunięcia terminu Kongresu, jednak nie można wykluczyć, że temat ten zostanie wkrótce poruszony – biorąc pod uwagę przesunięcie terminu 47 Kongresu Apimondii w Rosji z 2021 na 2022 rok z powodu pandemii koronawirusa.

Według ocen ekspertów, sytuacja w chilijskim pszczelarstwie w pierwszej połowie 2021 roku, w porównaniu z analogicznym okresem roku 2020, „trochę się poprawiła”.

Źródło: apiword.ru

Zamów prenumeratę czasopisma "Pasieka"