Pszczelarstwo Chin kontra pandemia

Pandemia  koronawirusa i związane z nią ograniczenia spowodowały znaczne szkody w wielu gałęziach chińskiej gospodarki, w tym w pszczelarstwie.

Po dwóch latach pandemii Chiny pozostają światowym liderem w produkcji i eksporcie miodu, a także jego spożycia. Jednak pod względem wartości eksportu w 2020 roku Nowa Zelandia po raz pierwszy wyprzedziła Chiny.  Produkcja miodu w Państwie Środka w 2020 roku była o 20% wyższa niż w 2019 roku i o 7% mniejsza niż w rekordowym 2016 roku.

Dynamika produkcji miodu w Chinach (tys. ton; uwzględniając specyfikę chińskich obliczeń, przytoczone poniżej iczby należy odczytywać bez kropki):

Źródło: Przemysłowy naukowo-techniczny Instytut Hua Jing.

Dynamika innych sektorów chińskiego pszczelarstwa:

Źródła: dane Głównego Urzędu Celnego Chińskiej Republiki Ludowej, International Trade Center.

Produkcja miodu i liczba rodzin pszczelich w Chinach w przeciągu ostatnich 10 lat stabilnie rośnie. W 2009 roku w Państwie Środka żyło 8,83 mln rodzin pszczelich, które  wyprodukowały 403 tys. ton miodu, a 10 lat później było ich 9,23 mln i dały 441 tys. ton miodu. 60% miodu produkuje 5 chińskich prowincji: Zhejiang, Henan (w tych dwóch pochodzi aż 26% miodu), Syczuan, Guangdong i Hubei.

Czytaj także: MIT: W Chinach sady są zapylane ręcznie, bo ludzie wytruli pszczoły.

Chiny zajmują piąte miejsce na świecie pod względem liczby rodzin pszczelich przeznaczonych do produkcji miodu organicznego. W 2019 roku było ich 229 tys.

W średnim gospodarstwie pasiecznym znajduje się 100 rodzin pszczelich. W pasiekach wędrownych produkuje się 60–70% miodu.

Głównymi roślinami miododajnymi w Chinach są: robinia akacjowa, żurawka, gryka, lipa, liczi, longan, bluszcz, słonecznik i rzepak. Średnia cena 1 kg miodu lokalnej produkcji od 2013 do

2019 roku zwiększyła się z 71 do 89,2 yuanów. Eksperci zauważają, że na chińskim rynku miodu jest dużo produktu fałszowanego tanimi syropami.

W czasie ostatnich 2 lat wzrósł popyt na naturalny miód, mleczko pszczele i inne produkty pszczele. O 20–30% podrożały rodziny pszczele, szczególnie rodzimy gatunek Apis cerana.

Sprzedażą hurtową lub na lokalnych rynkach, obróbką, eksportem i importem, zajmuje się 1300 chińskich przedsiębiorstw.

Czytaj także: Szałwia czerwonokorzeniowa - przybyszka z Dalekiego Wschodu

Na eksport przeznaczane jest średnio 25% produkowanego miodu. Głównymi nabywcami w ostatnich latach były kraje UE, Japonia, Wielka Brytania i kraje Zatoki Perskiej. Chiny utraciły możliwość sprzedaży miodu dla USA z powodu antydumpingowych sankcji, ale mimo to miód ten jest dostarczany do USA pod marką innych krajów – najczęściej Indii i Wietnamu.

W 2020 roku Chiny eksportowały 132,5 tys. ton miodu o wartości 254 mln. dolarów. Głównymi kupującymi były Japonia (29%), Wielka Brytania (25%), Belgia (7%), Polska (6,6%) i Arabia Saudyjska (4,7%). Wielkość eksportu miodu okazała się najwyższa w ostatnich 5 latach, ale jego wartość pozostawała na średnim rocznym poziomie.

Pod względem kosztów importu miodu Chiny w 2020 roku zajmowały 6 miejsce na świecie, a pod względem wielkości importu – 24. Cło importowe na miód wynosi 15%. Nie ma też limitów na import patoki. Od połowy pierwszej dekady XXI wieku import miodu przez Chiny stabilnie się zmniejsza, a jego wartość rośnie. Tendencja ta zachowała się i w pierwszej połowie roku 2021.

Źródło: Główny Urząd Celny Chińskiej Republiki Ludowej

Źródło: Apiword.ru