Grecki miód lepszy niż manuka (oraz rzecz o jego liofilizacji)

Zdjęcie: Freepik

Greccy naukowcy przebadali 21 gatunków miodu spod Olimpu pod kątem ich działania przeciwutleniającego i przeciwbakteryjnego. Ten region górski ma szczególnie dużą różnorodność roślin (około 1500 gatunków, w tym niektóre endemiczne).

Sprawdzono działanie przeciwbakteryjne miodów na szczepy bakterii Staphylococcus aureus i Escherichia coli. W ten sposób przeprowadzono określenie minimalnego stężenia antybakteryjnego (hamującego). Oceniono też aktywność przeciwutleniającą patoki. W badaniach wszystkie testowane miody wykazały działanie przeciwbakteryjne przeciwko S. aureus i P. aeruginosa. Minimalne procentowe stężenie hamujące badanych miodów przeciwko S. aureus wynosiło od 3,13 do 12,5% i 6,25 do 12,5% przeciwko P. aeruginosa. Minimalne stężenie hamujące miodu manuka MgO 550+ określono w zakresie od 6,25 do 12,5%.

Nadtlenek wodoru i białka wydają się być przynajmniej częściowo odpowiedzialne za aktywność antybakteryjną greckich miodów. Ponadto niektóre z testowanych patok wykazywały szczególnie silną aktywność antyrodnikową, większą niż miód manuka. Odpowiada za to nie tylko ilość, ale także jakość polifenoli.

Ponadto cztery z badanych miodów o szczególnie wysokiej aktywności antyoksydacyjnej zostały zliofilizowane*. Nawet po tym procesie sproszkowana patoka zachowała aktywność przeciwutleniającą, chociaż całkowita zawartość polifenoli znacznie spadła. Wyniki sugerują, że liofilizacja może zachować korzystne właściwości miodu.

Czytaj także: Właściwości antyoksydacyjne miodu (profesjonalny artykuł popularnonaukowy autorstwa Agaty i Łukasza Nicewiczów)

*Liofilizacja, definicja według PWN: liofilizacja [gr. lýō ‘rozpuszczam’, philéō ‘lubię’], suszenie sublimacyjne,  w przemyśle spoż. suszenie produktów żywnościowych o konsystencji stałej (owoce, warzywa, grzyby, mięso, ryby), półpłynnej (przeciery owocowe i warzywne) i płynnej (soki, ekstrakty kawy, herbaty) w stanie zamrożonym, pod znacznie obniżonym ciśnieniem; wodę z suszonego produktu usuwa się przez sublimację lodu; proces liofilizacji przeprowadza się w urządzeniach zw. liofilizatorami, zwykle pod ciśnieniem 0,2–1,3 hPa, w temperaturze –25°C (temperatura początkowa) do 35–40°C (temperatura końcowa procesu); gotowy susz (liofilizat) stanowi praktycznie samą suchą substancję (zawartość wody 1–1,5%); przy zetknięciu z wodą odzyskuje postać i właściwości produktów pierwotnych; liofilizaty są wykorzystywane do celów specjalnych (żywność dla kosmonautów, uczestników wypraw alpinistycznych, w turystyce itp.); produkuje się także liofilizowaną kawę i herbatę (typu instant) z ekstraktów wodnych naturalnej kawy i herbaty.

Źródło: spandidos-publications.com