Rzepak vs jabłonie

Zdjęcie: Freepik.

Pszczoły miodne uwielbiają rzepak. Obszary uprawy tej rośliny znacznie wzrosły w ostatnich latach. Naukowcy zainteresowali się więc, czy żółte łany odciągają zbieraczki od innych, ważnych upraw, np. jabłek.

W ostatnich dwóch dekadach areał uprawy rzepaku znacznie wzrósł w Europie. Rośliny z tych powierzchni nie są uprawiane na rynek spożywczy lecz są wykorzystywane do produkcji biopaliw. Rzepak zmienia kompozycję roślin pożytkowych w krajobrazie, co może również mieć wpływ na zapylanie innych roślin kwitnących w tym samym czasie – poprzez rywalizację o zapylacze.

Jabłonie kwitną w tym samym czasie co rzepak i są ekonomicznie znaczącym produktem, zwłaszcza w Polsce. Naukowcy zbadali dwanaście sadów jabłoniowych, z którymi sąsiadowała różna liczba pól rzepaku. Byli zainteresowani zapylaniem drzew kwitnących w tym samym czasie.

Czytaj także: Skąd się wzięły pszczele kasty?

Badania potwierdziły, że jabłonie są silnie uzależnione od zapylania przez owady. Pszczoły miodne były dominującymi gośćmi ich kwiatów. Jednak wraz ze wzrostem udziału rzepaku w okolicy sadu, liczba pszczół miodnych odwiedzających jabłonie spadała. Natomiast liczba trzmieli na kwiatach jabłoni pozostała niezmienna, a liczba pszczół nieudomowionych wzrosła. Różnorodność biologiczna pszczół również pozostała taka sama. W związku z tym nie stwierdzono negatywnego wpływu rzepaku na uprawę jabłek w odniesieniu do zawiązywania owoców i nasion.

Lokalne populacje gatunków pszczół nieudomowionych zrekompensowały brak zainteresowania pszczół miodnych kwiatami jabłoni. Należy bowiem podkreślić, że trzmiele i pszczoły samotnice są szczególnie efektywnymi zapylaczami sadów. Wyniki badań potwierdzają dominującą rolę pszczół w zapylaniu jabłoni i podkreślają znaczenie ochrony ich „dzikich” gatunków: bioróżnorodność gatunków owadów jest polisą ubezpieczeniową zapewniającą stabilne plony jabłek.

 Źródło: bienenachrichten.de