Działanie antybakteryjne szwajcarskich miodów

Zdjęcie: Freepik.

Szwajcarzy sprawdzili właściwości antybakteryjne 29 próbek krajowego miodu. Do analiz wzięto gatunki najczęściej spotykane.

Jak wiemy, wysokie stężenie cukrów w miodzie hamuje rozwój bakterii. Ponadto dzięki zawartym enzymom, a zwłaszcza oksydazie glukozowej, w procesie rozpuszczania miodu wytwarza się H₂O₂, czyli nadtlenek wodoru o działaniu antyseptycznym.

Sprawdzano działanie miodów na gronkowca złocistego i pałeczki ropy błękitnej, a także poziom oksydazy glukozowej i nadtlenku wodoru. Większość enzymów, w tym odpowiedzialnego za produkcję H₂O₂ pochodzi od pszczół lub z nektaru. W miodzie znajdują się również białka z grupy defensyn o właściwościach antybakteryjnych i przeciwgrzybowych, jednak ich stężenia są niskie. Możliwe, że działają wspomagająco na gojenie się ran.

Czytaj także: Grecki miód lepszy niż manuka

Najwyższymi właściwościami antybakteryjnymi charakteryzowały się miody spadziowe i wytwarzały największą ilość nadtlenku wodoru. Oczywiście im wyższe było wytwarzanie H₂O₂, tym większa była właściwość antybakteryjna miodu. Co jednak szczególnie interesujące, nie wykazano korelacji między zawartością oksydazy glukozy a produkcją nadtlenku wodoru. Naukowcy zwracają uwagę, że H₂O₂ może być produkowane w alternatywnej reakcji, w której udział biorą polifenole. 17 miodów, które zawierały polifenole, wykazały wyższą produkcję wody utlenionej i tym samym lepsze właściwości antybakteryjne.

Czytaj także: Właściwości antyoksydacyjne miodów

Najmniejsze właściwości antybakteryjne miało 5 gatunków miodów kwiatowych, prawdopodobnie z powodu zwiększonej aktywności enzymatycznej katalazy, która jest w nektarze i pyłku kwiatowym. Powoduje ona bardzo szybki i efektywny rozpad nadtlenku wodoru.

Poziom HMF był prawidłowy. Stwierdzono ponadto, że miód był prawidłowo przechowywany.

Źródło: Godocikova, J., Bugarova, V., Kast, C., Majtan, V., & Majtan, J. (2019). Antibacterial potential of Swiss honeys and characterisation of their bee‐derived bioactive compounds. Journal of the Science of Food and Agriculture. doi:10.1002/jsfa.10043